ما طوری زندگی می کنیم که انگار زندگی مان یک رمان است و اینکه نویسنده رمان در صفحه آخر به می گوید موضوع آن چه بوده، پس بی اراده از صفحه ای به صفحه دیگر می رویم، اما با بودن مان قرار است چه چیزی به جهان اضافه کنیم؟

درگذر دردناك زندگى،شايد هيچ تجربه‌اى تكرارى‌تر و ترسناکتر از مرگ و فقدان عزیزان نباشد.زندگی رفته رفته ما را با آن آشنا می کند تا در نهایت ما را در برابر فقدان های بزرگ آماده کند، اما آن زمان تاب رویارویی داریم؟

هر آدمی یک تاریکخانه دارد که در آن بخش هایی از وجودش را پنهان کرده است. برای اینکه خود واقعی تان باشید، باید وارد این تاریکخانه شوید. در اینجا تمریناتی که به شما کمک می کند از این موارد آگاه شوید، آوردیم .

من نمی توانم از فرصت های موجود به نفع برسم و زندگی ام را بر اساس ارزش های شخصی ام برنامه ریزی کنم. کهن الگوی حاکم، صلح، عدالت و سازندگی را در شما پرورش می دهد

نخستين كسب‌وكار شما، الزاماً كسب‌وكار ايده‌آل‌تان نخواهد بود. آنچه نخستين كسب‌وكارتان مى‌تواند به شما نشان دهد، اين است كه شما از چه بخش‌هايى از آن لذت مى‌بريد.

شاید شما تصمیم بگیرید بی تفاوت از کنار این موضوع و تحلیل آن بگذرید

کارل گوستاو يونگ عقده را مجموعه‌اى از الگوهاى روانى مى‌دانست كه به‌طور بالقوه مى‌توانند هم مثبت و هم منفى باشند و با عواطف شديد همراهند، اما اين مجموعه تكرارى افكار و عواطف از كجا آمدند؟

در مقطعي از زمان حس می كنيم زندگي ما درست‌شدني نيست و شروع می كنيم به تخريب همه دستاوردهاي زندگي، اما جالب است بدانيد همه قدرت شما براي دستیابي به خواسته‌ها و آرزوهايتان و كسب اعتماد به نفسي تازه در دوستي و پذيرش زشتي‌هاي درون‌ است.

همه با جملاتی اینچنین آشنا هستید: یه دفه ورق برگشت!انگار طلسم شده بود!هر چه می‌زدم به در بسته می‌خورد!دهنم قُفل شده بود! زندگیش صدوهشتاد درجه چرخید! اصلاً مُدتیه یه جوری شده؛ داره گُه می‌زنه به زندگیش!اما پشت تمام این جملات چه رازی پنهان است؟