بدی های خوب بودن، خوبی های بد بودن
نویسنده : جیمز هالیس
ترجمه : مرضیه مروتی
امروز ۰۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۰۰۲
بدی های خوب بودن، خوبی های بد بودن
موجود نیست
به اشتراک بگذارید
نظر کاربران
5 از 5
مقدمه کتاب بدی های خوب بودن، خوبی های بد بودن
آن «من» که من میشناسم آن‌قدرها نمیداند تا بداند که آن‌قدرها نمیداند. او خود را بلوری تابناک میداند درحالیکه بیشتر خاکستری است، بیشتر پر از ابهام، اشکال مورب، و گاهی نیز شیشه‌ای کدر و سخت است. کسی که من فکر میکنم هستم صرفاً حرف ایگوست، پوستۀ بیسکوئیتی بسیار خشک و ترد بر روی دریای عظیم درون. زبان ما به ما خیانت میکند. وقتی میگویم «من»، کدام من دارد سخن میگوید. کدام بخش از کل برای لحظهای غالب میشود؟ وقتی میگویم «خودم»، کدام خود سخن میگوید؟ در تمام لحظه‌ها و در هر لحظه چگونه می‌توانم بگویم «من» خودم را میشناسم؟
چرا آدمهای خوب کارهای بد میکنند؟ چرا تاریخچۀ فردی ما، تاریخ اجتماعی ما تا این اندازه خون‌آلود، تا این اندازه تکراری، تا این اندازه آسیب‌رسان به خود و دیگران و تا این اندازه سنگ‌انداز است؟ این کتاب برمبنای یک فرضیۀ مرکزی عمل میکند که تقریباً برای عموم ناشناخته اما برای روانشناسی عمقی امری بدیهی است: روان انسان برخلاف آنچه ایگو میخواهد باور کند، یک چیز مجرد، واحد یا یکپارچه نیست. بلکه متنوع، چندگانه، و تکه‌تکه است، همیشه تکه‌تکه است.
این توهم ایگوست و البته گاهی این توهم ضروری است که فکر کنیم این تودۀ (روان) متشکل از خرده‌خویشتن‌های مختلف تحت‌کنترل ماست و در قلمرو خودآگاهی محصور یا اصولاً قابل‌شناخت است. این خرده‌خویشتن‌ها، این حضورهای تاریکتر، سیستمهایی از انرژی برخال هستند ( برخال ساختاری است که هر جزء از آن با کل آن همانند است) و بنابراین قابلیت رفتار مستقل برای مقصود خودآگاه ما را دارند. در واقع، آنها تقریباً در تمام لحظات کاملاً فعال هستند و قدرت متوقف کردن خودآگاهی، غصب آزادی، و اجرای برنامه‌های خودشان را دارند چه ما از این موضوع آگاه باشیم چه نباشیم. اگر با نگاهی طنز به این مفهوم بنگریم، باید بگوییم که برخی قسمتهای وجود ما هرگز به قسمتهای دیگر معرفی نشده‌اند، و اگر می‌شدند شاید رابطۀ چندان خوبی بین‌شان برقرار نمیشد .
معرفی کتاب بدی های خوب بودن، خوبی های بد بودن
خوبی های آدم ها.... کم نیستند.آدم های خوبی که در اطراف خود می شناسیم که ناغتفل دست به کاری زده اندکه تعجب همگان را برانگیخته اند. حسابدار معتمدی که یواشکی پول سرقت کرده،با عاشق پیشه ای که گند خیانتش بالا زده، یا رسوایی مالی کسی که سالها تلاش می کرده که متعهد و با اخلاق باشد! کمی محتاط باشید دکتر جیزهالیس مطمدن است که چیزی به نام سایه در روان شما است که به زودی خواهد توانست از این سبک مسائل برای شما به وجود بیاورد...
سرفصل های کتاب بدی های خوب بودن، خوبی های بد بودن
مشخصات فیزیکی
وزن کتاب
354 گرم
قطع کتاب
رقعی
تعداد صفحات
316 صفحه
شابک
978-600-6268-93-4
مشخصات فنی
نویسنده
جیمز هالیس
مترجم
مرضیه مروتی
نوبت چاپ
1
سایر آثار مرتبط
مشاهده آرشیو
نظرات کاربران
57 نظر ارائه شده است
سعدی بادلی
ارسال در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۹
من اکثر کتاب های بنیاد را مطالعه کرده ام و با ادبیات آثار بنیاد آشنا هستم
بسیار گزیده و کاربردی و غیرپیجیده انتخاب می کنند و برای من با اینکه سال ها کتابخوان بوده ام همیشه خواندنشون لذت بخش هست
اما این کتاب به لحاظ محتوایی و بی پروا صحبت کردن به ویژه در خصوص سایه اجتماعی و سازمانی بی نظیر و انتقادی هست انگار هالیس در این کتاب انقلاب کرده است فقط تنها ضعفی که میشه از این کتاب گرفت ترجمه غیر روان آن هست که اگر این مورد هم موردنظر قرار می گرفت جز آثار بی نظیر سازمان می شود
ادمین سایت بنیاد فرهنگ زندگی
با سلام
ممنون از قدردانی و حسن توجه شما ....!
سعدی بادلی
ارسال در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۹
من اکثر کتاب های بنیاد را مطالعه کرده ام و با ادبیات آثار بنیاد آشنا هستم
بسیار گزیده و کاربردی و غیرپیجیده انتخاب می کنند و برای من با اینکه سال ها کتابخوان بوده ام همیشه خواندنشون لذت بخش هست
اما این کتاب به لحاظ محتوایی و بی پروا صحبت کردن به ویژه در خصوص سایه اجتماعی و سازمانی بی نظیر و انتقادی هست انگار هالیس در این کتاب انقلاب کرده است فقط تنها ضعفی که میشه از این کتاب گرفت ترجمه غیر روان آن هست که اگر این مورد هم موردنظر قرار می گرفت جز آثار بی نظیر سازمان می شود
مریم
ارسال در تاریخ ۲۷ فروردین ماه ۱۳۹۹
عشق از هر دو طرف استقلال و آزادی میخواهد نه کنترل ،نه احساس گناه ،نه تحت فشار قرار دادن،نه فریب .وابستگی عشق نیست .بلکه خط بطلان کشیدن بر مسئولیت حیاتی هر یک از ما برای بزرگ‌شدن و پذیرفتن مسئولیت کامل زندگی خود است.
چه جملات قابل تاملی ،راستش من هم احساس می کنم در عشق فریب خوردم و البته فریب هم دادم ،،این روزا در حال رصد کردن خودم هستم ،کتاب میخونم ،سمینار شرکت کردم ،خلاصه یه کندو کاو عمیق روانی در خودم دارم ،،خیلی خوشحالم از بابت افتادن در مسیر آگاهی و خیلی هم برام دردناک ،،زخمهای قدیمی ام خونریزی کردند ،،قلبم درد میکنه و ترس از تنها شدن دارم .این روزا اشک همراه و همدم من شده ،استاد رضایی همیشه میگویند اشک خوبه ،،اشک شفاست بچه ها .
نرگس عابدين زاده
ارسال در تاریخ ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۹
سلام من نرگس عابدين زاده . در گروه كتابخواني استاد رضايي عضو شده ام و شروع به مطالعه اين كناب كرده ام . متاسفانه فوق العاده ترجمه بد و نامفهومي دارد . وقتي اثري از جيمز هاليس داريم كه مطالب بسيار عميقي را در مورد روان و سايه عنوان مي كند . نياز هست كه مترجم كاملا مطالب را براي خواننده بازكرده و تفهيم نمايد . و اينكه مترجم نسبت به اين مباحث آشنا باشد تا بتواند كلمات صحيحي را براي ترجمه پيدا كند كه متاسفانه خانم مرضيه مروتي به هيچ وجه از اين مساله استفاده نكرده اند و كتاب صرفا واژگاني صقيل و نامفهوم كنار يكديگر است . اما در مقابل كتاب بعدي يعني كناب چگونه در هر موقعيتي انتخاب درست داشته باشيم ؟ فوق العاده كناب روان و ترجمه شفاف و قابل فهمي دارد.
آریا آریانی
ارسال در تاریخ ۲۴ فروردین ماه ۱۳۹۹
ما همواره در حال رقص با سایه هستیم و
و فقط ان جنبه های مثبت و پذیرفتی را در معرض تماشای دیگران قرار می دهیم و جنبه های مختلف دیگر که از نظر ما منفی و غیر قابل پذیرش هستند در تاریکی قرار می دهیم در حالیکه انها هم در کنار ما در حال رقص هستند اما ما هر گرز متوجه انها نیستم و نمی خواهیم هم باشیم و در نتیجه بسیار از این جنبه های که در سایه ما در حال رقص هستند باعث بروز اتفاق های اند که ما دلیل انها را به دیگران نسبت می دهیم و هیچ گاه حاضر به دیدن انها نیستم . چرا که با ما هماهنگی لازم را ندارد . اما وقتی این فرصت به خودمان می دهیم تا رقص سایه را ببینیم و صدای انها بشنویم می توانیم رقص قوی سفید رنگی را ببینم که زیبا و جذابیت بسیار خاصی دارد .و راعث ایجاد لذت و هیجان هم در ما و هم در کسانی که درحال دیدن رقص ما هستن می شود
مریم 38 ساله
ارسال در تاریخ ۲۳ فروردین ماه ۱۳۹۹
سلام و درود
تصویر روی جلد این کتاب برام خیلی جالب بود،
عکس سیر باتمام خواصی که داره خیلی ها به خاطر بوی نامطلوبش از خوردنش صرف نظر میکنند .
حالا بریم سراغ مطالب کتاب
خیلی قشنگ سایه وشکل های بروز سایه رو بیان کرده و جملاتی که ازپروفسور یونگ گفته شده واقعا من رو به فکر فرو میبرد و برام رزونانس داشت
اینکه کارهای خوب ما صرفا از روی عقده ها و سایه های ما نشات میگیرن و هرگز بدون پذیرش تصادها نمیتوان به تمامیت نزدیک شد .یاد کارهای خوب خودم افتادم که چقدر بی توجه به ارزش های درونی خودم انجام میدادم فقط برای گرفتن تایید و خوب نشان دادن خودم? چرا که در خانواده به ما یاد داده بودم خوب باش حتی به قیمت گذشتن از خودت ?
مبحث سایه فردی و سایه جمعی خیلی جذاب بود☺
در میان ما چه کسی می تواند در مورد سایه مان که ناخوداگاه است بگوید؛ من نسب به آنچه نا خودآگاه است خودآگاهم!!!
آنچه نا خوداگاه است ما راشکست میدهد.آنچه ناخوداگاه است دولت سایه را زیر تخت پادشاهی ایگو شکل میدهد.
ما نمی دانیم چه چیزی را نمی دانیم نمیدانیم در واقع چه چیزی ممکن است ما را بشناسد.
لیلا
ارسال در تاریخ ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۹
لیلا جعفری
من با چند جمله پایانی صفحه ۲۶ رزونانس عجیبی برقرار کردم که نوشته بود:《آیا ما آنچه را در زیر زمینمان مخفی شده است،سرکوب میکنیم یا این تاریکی را بر دیگران فرا فکنی میکنیم؟ و اگر چنین است ،چگونه میتوانیم وقتی دیگران را در تاریکی خود غرق میکنیم،با آنها کار کنیم و روابطی خودآگاه و اخلاقی داشته باشبم؟در این آمیزش شخصی ،و جمعی با سایه ای که در درون همه ما هست، کیفیت زندگی، مفهوم و محصول روابط و سرنوشت و تقدیر تمدن قرار دارد.
و با این جملات به علت بسیاری از رفتارها و واکنشهای خودم در ارتباط با فرزندانم پی بردم. و بسیاری مواقع اشتباه بزرگ من بردن اونها به تاریکیهای خودم بوده.
امیدوارم مسیر درست اصلاح زودتر پیش چشمانم گشوده شود.
حا سین عرفانی
ارسال در تاریخ ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۹
صفحه 140-141: (هرچه تاریخچه فرد آسیب دیده تر یا اعتماد به نفسش ضعیف تر باشد، این تمایل مبطنی بر خودشیفتگی بیشتر و نیرو های پویای رابطه خشک تر و کنترل گرا تر خواهند بود....)
مردان سنتی ایرانی همه بیش از مردم دیگر دنیا به صورت دست جمعی در این آسیب شریکند. آن ها کنترل زن هایشان برایشان بسیار اهمیت دارد و به صورت قانون نانوشته ای اگر زن کاری بکند مرد توبیخ میشود که چرا اورا کنترل نکرده است و حواسش کجا بوده؟ بهتر و بی پرده تر بگوییم جامعه سنتی ایرانی به همین دلیل از رشد و شکوفایی زنان که معنای دیگرش از دست در رفتن، استقلال و عدم کنترل پذیری است میترسد. چرا که بافت این جامعه در همان آسیب ذکر شده در کتاب به سر میرود. ما همه این عقده ها و دستور کار های اتوماتیک را داریم اما این مسئله که یک آسیب به مثابه یک فرهنگ و سنت قابل احترام در آید حقیقتاً مکانیست برای تأمل!
در قوانین عرفی سنتی مردان جامعه ما اجازه گرفتن زن از مرد برای شروع کار یا بیرون رفتن از خانه لازم است! زنان باید آنطوری لباس بپوشند که شوهر اجازه میدهد و ... تعداد زیادی از مردان سنتی معتقدند تحصیلات، سن و سال، قد، مال و منال و شغل زن (اگر اجازه بدهند کار کند) باید پایین تر از مرد باشد... چه تعداد از مردان را میشناسید که وقتی همسرشان پاشنه بلند میپوشد و قدش از ایشان بالا تر میرود او با حس تحقیر به او کفش دیگری پیشنهاد میدهد؟ ...
در تمام موارد ذکر شده عده ای استثنا هستند، عده ای افراطی و عده ای هم ورژن متمدن و فرهیخته آن هستند...
مردان سنتی جامعه ما بسیار تحت تأثیر اصطلاحالاتی همچون: قول مردونه، مرده و حرفش، سیبیل گرو گذاشتن و مردانگی و جوانمردی، و اعمالی چون ته ریش گذاشتن جهت صدق ریش کردن و تفاوت داشتن با زنان، مو بلند نکردن، رانندگی دقیق و ریسک پذیر داشتن و... هستند که این تحت تأثیری خودشیفتگی ای پوشالی به ارمغان آورده... به صورتی کاملاً فرهنگی و ویروسی برای نسلی تا نسل دیگر. امروزه بر زنان ایرانی بیش از همه زمان ها واجب است که روانکاوی بخوانند و بر همه ما واجب است که روان خود و الگو های حاکم بر جامعه خود را با روانشناسی بشناسیم و در اندازه فردیت خود در جهت بهبود شرایط خود و دوستان و اطرافیانمان اقدامی کنیم.
حا سین عرفانی
ارسال در تاریخ ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۹
من شخصاً علاقمند به یک کارگردان و هنرمند امریکایی به اسم دیوید لینچ هستم. اخیراً دریافته ایم که دیوید لینچ تبدیل شده به سطل زباله ای (البته از نوع خوبش نه آشغالش) از فرافکنی های من. یا بهتر بگویم به اتاقی که همه فرافکنی های مثبتم را در آن پرت میکنم. مولانا همینطور. به اتاق یا جعبه ای تبدیل شده که معنویتم را هم در آن پرتاب میکنم. شاید چون زندگی والاترم متشکل از یک زندگی هنری و معنوی است. قطعاً سخت است که مانند دیوید لینچ با نظم و انظبات ایده هایم را ردیابی و پیگیری کنم یا مثل مولانا درجات معنوی را طی کنم و کشف و شهود خودم را داشته باشم. لذا ترجیه میدهم به جا پذیرفتن هزینه ای که این مسیر به عهده من میگذارد، به ندگی روز مره و عادت های خودم رو بیاورم و از بیرون گود این افراد برجسته را تحسین کنم. یا در ازا معشوقه خود را با هنرمند بودنش بستایم و او را بی حد و مرز تشویق کنم که نقاشی را جدی تر دنبال کند. در آخر این سوال را از خود میپرسم: آیا "یافتن، تأیید و دنبال کردن آنچه حقیقتاً میخواهیم تا این اندازه سخت است؟"
حا سین عرفانی
ارسال در تاریخ ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۹
(تحلیل زیر از صفحه 110)
فرم ارسال دیدگاه
شنبه تا چهارشنبه از ساعت 13 تا 18 مشاوره برای انتخاب محصول