لاله آشنا ارسال در تاریخ ۰۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸

0 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به لاله آشنا

ارسال دیدگاه

این کتاب اولین اثر بنیاد فرهنگ زندگی بود که خواندم البته آن زمان با بنیاد آشنایی نداشتم و صرفا دیدن این کتاب روی میز کتاب فروشی باعث شد، بخرم و بخوانمش.
چند سالی بود که عنوان کتاب¬های حوزه زنان در کتاب فروشی مدام بهم چشمک می زد؛ مثل گمشده ای که انگار به طور ناخودآگاه می دانستم آن قدر از من دور شده که امکان دسترسی مستقیم به آن را از دست داده ام و چون اهل مطالعه بودم در کتابفروشی¬ها دنبالش می¬گشتم؛ حتی برخی آثار داستانی را تنها به این دلیل که نویسنده آن¬ها زن بود و سن و سالی نزدیک به من داشت، می¬خواندم؛ با این حال این مطالعه ها پراکنده بود و آغاز و انجامی نداشت. اما کتاب ژرفای زن بودن درک تازه¬ای به من داد. این کتاب از زنانی صحبت می¬کند که به علت هم¬ذات پنداری با دنیای مردان از مادران خود دور می¬شوند و به این ترتیب از زنانگی وجود خود نیز فاصله می¬گیرند و من به عنوان دختری از نسل دوم و شاید نسل سوم چنین زنانی نسخه¬ ی ارتقا یافته¬ای از این روند را در زندگی ام تجربه می-کردم؛ همین باعث شد مطالب این کتاب آن قدر برایم درگیر کننده باشد که حتی در اتوبوس یا مطب دندان پزشکی نیز از خواندن این کتاب دست نکشم. مطالب کتاب ژرفای زن بودن انگار یکباره جهت شمال و جنوب دنیای ذهنی مرا واژگون ساخت؛ اگرچه خواندن این کتاب آگاهی اولیه ای بود و بعدها پس از آشنایی با بنیاد با خواندن آثاری چون کتاب دختر بابا، کلاس صوتی تقدیر زنان و انواع زنان آگاهی بیشتری در این زمینه برایم فراهم ساخت.
حاصل آشنایی با این آثار که برایم خالی از چالش¬های ذهنی و زیر و زبر شدن نبوده این است که دست¬ کم امروز با سرعت کمتری در جاده مخالف زن بودن می¬دوم و کمتر برای دویدن در مسیری که مال من نیست حرص می¬زنم و اگرچه این نقطه آغاز است؛ برای همین مقدار احساس کامیابی و شکرگزاری می¬کنم.

آریدیس ارسال در تاریخ ۰۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸

0 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به آریدیس

ارسال دیدگاه

کتاب ژرفای زن بودن یکی از بهترین تجربیات درونی من از خواندن کتاب های خود شناسی بود. باور اینکه بسیاری از دغدغه های درونی من همانند سایر زنان جهان بوده برایم بسیار جالب بود. اینکه جهان به سمت آرکتایپ مادر بازگشت خواهد داشت بسیار برایم امیدوار کننده می باشد.
ولی سخت ترین قسمت خواندن کتاب برای من جایی بود که فهمیدم مبرای همپیمان شدن با جهان مرد سالارانه تا چه حد از خویشتن خود تهی گشتم و عواطف زنانه خودم را به بهانه موفقیت و دستاورد تا دیده گرفته ام.
ایجاد تعادل بین عواطف و احساسات زنانه وجودم و موفقیت و دستاورد در جهانی که همه چیز را وزن میکند و متر مینماید کار سختی است ولی تصمیم گرفتم از وجوه زنانه خودم حفاظت کنم و خیلی از آرزوها و خواسته هایم را به رسمیت بشمارم.

صفی ارسال در تاریخ ۰۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸

0 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به صفی

ارسال دیدگاه

این کتاب به من یادآوری کرد تا بدونم کدوم ویژگیهای من درست هست و فهمیدم در چه آرکتایپهایی افراطی هستم
جزو اولین کتابهای من بود که از بنیاد خوندم و بسیار لذت بردم ، وقتی میببنی هر زمینه ای از وجودت تحت چه تربیتی شکل گرفته و نسبت به خودت بیشتر شناخت پیدا میکنی راه برات ساده تر خواهد بود

ستایش ارسال در تاریخ ۰۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸

0 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به ستایش

ارسال دیدگاه

واقعیتش اسم کتاب خیلی منو جذب کرد، چیزی که دنبالش میگشتم و چیزی که مخصوصا در زندگی زناشوییم خلاش رو حس میکردم. که البته دقیقا درست حس کرده بودم تمام اون اتفاقات در زندگی و روانم رخ داده بود و از شدت تقارب منو حیرت زده کرده بود . این کتاب فوق العاده رو به همه ی زنان امروز توصیه میکنم چراکه بخاطر دورانی که درش هستیم تقریبا همه زنان به زنانگی خودشون پشت کردند چراکه جایگاه و ارزش مادر در خونه داری و پرورش فرزند کم اهمیت بوده و ما متحد با مردان و پدر شدیم بخصوص دخترانی که رابطه خیلی خوبی با پدرشون داشتن و مادر در روان اونها کمرنگ تر بوده . بقول استاد رسالت زن امروزی کشف سفر قهرمانی زن هست و این کتاب شروع خوبیه برای شناخت مسئله و پیگیری اون. این کتاب منو با هویت زنانه ام و آشتی با مادرم و زن بودنم آشتی داد و به زندگی مشترکم کمک های ارزنده کرد

فاطمه مددی ارسال در تاریخ ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۸

0 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به فاطمه مددی

ارسال دیدگاه

من خودم به لحاظ اجتماعی مدیر موفقی هستم و واقعا درگیر همین موضوع که علی رغم موفقیت های بیرونی در درون راضی نیستم البته کمال طلبی نیست و این کتاب تا حدودی برآیم مفید بوده که بتوانم دلایل را بدانم البته هنوز به راه حل ها نرسیدم چون همه در اختیار من نیست

مری ارسال در تاریخ ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۸

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به مری

ارسال دیدگاه

اول فایل صوتی را گوش دادم و بعد کتاب را ذره ذره و ورق به ورق نوش کردم/ خواندن کتاب کند پیش میره ولی به جانم میشینه

مصطفی میری ارسال در تاریخ ۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۸

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به مصطفی میری

ارسال دیدگاه

من از آن دسته از مردانی بودم که برای زنان با آنیموس بالا کف می زدم و زنانی که در زنانگی خود در آرامش هستند نگاهی از بالا به پائین داشتم. پس از خواندن این کتاب برای زنانی که با زنانه زندگی کردنشان و قوه ی آنیمای درونشان به پایه های خانواده استحکام بخشیدند افتخار کردم. برای زنانی که برای خودشان کافی اند و گم کرده ای در دنیای سرد و خشن آنیموسی و مردانه ندارند ارزش قائل شدم. فهمیدم که زن بودن چقدر برای داشتن همگرایی در دنیای بی روح امروزی غنیمت است. فهمیدم که نقش جامعه و ناخودآگاه جمعی عصر امروز که پر است از آنیموس چطور می تواند ناخودآگاه شخصی ما را بدون آنکه بفهمیم آسیب زند و ما را از خودمان دور کند. فهمیدم که نه تنها به آنیمای جامعه باید بیش از پیش حرمت نهم، باید آنیمای درون خودم را نیز تقویت کنم. کتابی بی نظیر است برای همه اما بیشتر برای مردانی که زنان مدیر و اجتماعی را می بینند و باقی را زنان معمولی خطاب می کنند. برای زنانی که رشد را فقط در بدنه ی دستاوردهای اجتماعی مردانه جستجو می کنند. برای پدرانی که از ترس امنیت شغلی که نتوانستند برای فرزند دخترشان تامین کنند، او را در بدنه ی اجتماعی فرو کنند تا با کسب دست آورد وجدان راحت تری برای خویش کسب کنند. برای دخترانی که اگر مادری دارند که هرگز در جامعه دستاورد اجتماعی و مالی نداشته، او را خفیف نپندارند.

نسیم ارسال در تاریخ ۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۸

0 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به نسیم

ارسال دیدگاه

کتاب خیلی مفیدی بود من این کتاب به خیلی از دوستانم توصیه کردم
اسطوره هایی که در کتاب بیان شده بود خیلی به درک مطلب کمک میکرد.
ترجمه خوبی هم داره

الهام گنجی ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۸

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به الهام گنجی

ارسال دیدگاه

نظر در مورد کتاب ژرفای زن بودن :
پس از آشنایی با بنیاد و مطالعه برخی کتب دیگر آن، در جستجو برای انتخاب کتاب بعدی برای مطالعه، تیتر ژرفای زن بودن برایم جالب بود ولی وقتی خلاصه ای برای معرفی آن را خواندم که به مردانه زندگی کردن زنان اشاره کرد، بسیار برایم جالبتر شد چون خودم هم یکی از همان زنان بودم. خواندن کتاب، آگاهی دردناکی برای من داشت چرا که احساس کردم به یکباره همه ساخته های زندگیم، بر هیچ بنا شده است و بدتر از آن، اینکه چقدر هم در طی مسیر تا به اکنون خودم، به صلابت مردانه وار خودم بالیده بودم و البته انکار هم نمی کنم که هدایای اجتماعی و بیرونی و گاهی نیز درونی زیادی را نصیب خودم کرده بودم. فهمیدم که فهم و عشق به روح زنانه، شفابخش من است و هرچقدر که در جامعه و عصری زمخت تر و مردانه تر، زندگی و کار کنم، باید بتوانم عرصه ای برای زنانگی های روحم باز کنم تا قادر باشم برای شفای مردانگی زخمی درونم، اقدامی را آغاز کنم و اگر مسیر را درست طی کنم، می توانم پیوند دوباره مردانگی و زنانگی درونم را مشاهده کنم. برایم جالب بود که اگر زنان، طبیعت زنانه و مردانه خود را شفا دهند، می توانند از اعتیاد به رنج و کشمکش و تسلط، به آگاهی و دانشی ارتقاء یابند که نیاز به شفا، تعادل، پیوستگی و با هم بودن را تشخیص می دهند و در این هنگام است که باید صدای زن خردمند درون خود را برای شفای بیگانگی خود با زنانگی مقدس بشنود و اینکه طبق گفته مورین مورداک، وظیفه زن قهرمان امروزی این است که معدن نقره و طلای درون خود را حفر کند. لذا این کتاب را به نظر من همه زنان و مردان باید بخوانند و بخصوص زنان هم نسل خودم یعنی بازه بین سی تا چهل سال. همچنین برای آنها که مثل من، حضور مردانه در اجتماع را تجربه کرده اند و همچنان می تازند، بسیار ضروری می دانم. پس از این کتاب نیز محصولات تقدیر زنان و انواع زنان و انواع مردان نیز به نظر من می توانند کمک خوبی باشند. با احترام. الهام گنجی. 1398/01/17 .

مهربانو ارسال در تاریخ ۱۴ فروردین ماه ۱۳۹۸

2 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به مهربانو

ارسال دیدگاه

بیایید یکی از نزدیک‌ترین روابط انسانی را در نظر بگیریم، مثلاً رابطه پدر و دختر. در کتاب «ژرفای زن بودن/ مورین مورداک» به دخترانی اشاره می‌کند که مادری وابسته و ضعیف داشته‌اند و همین باعث شده که به سمت طرف قوی‌تر ماجرا یعنی پدر گرایش پیدا کنند. این دخترانِ بابا، خودشان هم به تدریج به منتقدِ صرفِ مادر تبدیل شده و سعی کرده‌اند با پدر همذات‌پنداری کنند تا تایید بگیرند و دلخوش شوند که دنیا برای آنها آغوش باز کرده است.
حالا اگر پدرِ ماجرا، همراه دختر باشد و از راهی مثبت او را حمایت کند، دختر می‌تواند به خوبی پیشرفت کند و در عین لذت بردن از زنانگی‌اش، با وجه مذکر درونی خودش رفیق بماند؛ اما اگر پدر ماجرا نسبت به این گرایش بی‌تفاوت و سختگیر باشد، دختر هیچوقت نمی‌تواند آن‌طور که باید خود را دوست بدارد و هرچه پیشرفت کند، مذکر درونی‌اش (که مستبد و بی‌رحم است) راضی نمی‌شود و دائم انتظار دارد که «بیشتر، بهتر و تندتر» کار کند؛ روالی که در آن، «موفقیت» و «رضایت از خود»، مثل دو خط موازی، هیچوقت به هم نمی‌رسند.

کمی که به اطرافمان نگاه کنیم، انسان‌های بسیاری می‌بینیم که در مقام خود بهترین‌اند، اما همیشه دنبال مرحله بالاتر می‌گردند تا باز هم تایید بگیرند، تاییدی که در واقع برای خودشان نیست، بلکه برای نقابی است که به صورت زده‌اند؛ قبول دارید که نقاب‌ها زود تکراری می‌شوند و باید دنبال یکی دیگر باشیم، با جنس بهتر، رنگ و لعاب زیباتر و قیمت بالاتر؟

این کتاب برای من دریچه جدیدی باز کرد از زن بودن. نوشتار بالا هم بخشی از پستیه که در اینستاگرام در مورد کتاب گذاشته بودم. اما خوندنش برای همه زنها بنظرم زاویه دید جدیدی باز کنه که به خودشون و زندگیشون نگاه تازه‌ای داشته باشند و برای موفقیت و پیشرفت، صرفا خودشون رو با مردان مقایسه نکنند و فکر نکنند که اگه در همه چیز موفقیتهاشون مثل مردها باشه، یعنی واقعا موفق شدن. جنس موفقیت زنها و مردها متفاوته و نیازی نیست برای موفق بودن، «زن بودن» کتمان بشه.