سلام خدمت استاد عزیز من یه تجربه ای که داشتم این بود که فوبیا تنفسی در جاهای در بسته داشتم البته اولش بصورت شدید حمله بهم دست میداد که این حالت بعد از جدا شدن از همسرم‌پیش اومده بود پارسال تو دایرکت به شما پیام دادم که این حالت دارم و چیکار کنم که شما فرمودید پکیج عقده ها و سایه ها رو گوش بدید هر کدوم ۳ بار یا بیشتر بعضی از ویسهاشو گوش دادم که به صورت معجزه اسایی این حالتم خیلی خیلی کمتر شده و بهتر شدم البته کامل نه ولی خیلی بهترم خیلی ممنونم

لطفا مرا اضافه کنید09195181530

سلام
توی فایل های صوتی مطرح شد که کجاها در زندگی احساس اضطراب میکنید. و اون نشون دهنده ی عقده ست.
من در سی و شش سالگی وقتی صحبت از ازدواج میشه احساس میکنم نزدیکه که از شدت اضطراب خفه بشم!
روابطم رو با آقایون محدود کردم و در محیطی بدور از مردان کار میکنم و فقط با خانم ها ارتباط دارم و آرومم و راحت.
ولی به محض اینکه احساس کنم کسی توجهش به من جلب شده وجودم پر از ترس میشه.
و اجتنابم به حدی هست که گاهی اوقات در محیط های غریبه تو صحبت هام وانمود میکنم متاهلم.
به نظرم میرسه این بزرگترین گره منه!

سلام آقای رضایی
گوش دادن به فایلها باعث شده خیلی خیلی بهم بریزم و خاطرات بچگیم برام تازه بشه. پدری که کمال طلب و سختگیر و عصبی بود. بعنوان شوخی با خواهرم منو مسخره میکردن. چون یکم از نظر جسمی ضعیف و بیمار بودم مامانم همش منو بخودش میچسبوند و با خواهرم رابطه خوبی نداشت. و یجورایی یارکشی با بچه ها تو خونه مون جریان داشت. از اون موقعی که یادم میاد رابطه ی نزدیکی با بابام نداشتم . ازم زیادی انتظار داشت . میخواست مثل خواهرم باشم ولی ما کاملا از نظر شخصیتی متفاوتیم. حواهرم مثل پسرا بود. با بابام کشتی میگرفت و اخلاقش باهاش جور بود. من همیشه سعی میکردم خیلی خوب و مودب و درسخون باشم. شاگرد ممتاز و با انضباط مدرسه بودم و حالا میفهمم چرا هیچ خاطره ای از مدرسه یادم نمیاد. دائما خودمو سانسور میکردم و هنوزم میکنم که نکنه اشتباه کنم و سرم داد بکشن. نمره ی ۲۰ برای بابام هیچ ارزشی نداشت میگفت باید ۱۰۰ بگیری! رتبه ۳رقمی کنکور دولتی و قبولی تو دانشگاه تهران رو اصلا ندید و حتی یه تبریک ساده هم نگفت! اینقدر از پسرا و دامادای آشنا و فامیل ایراد میگرفت که کسی جرات نداشت من و خواهرم رو معرفی کنه. خواستگار که می اومد همون دقیقه اول جوری کِنف ش میکرد که ... بعد همش میگفت دخترای مردم شانس دارن ! چه راحت ازدواج میکنن!!! پدرم سه ساله فوت کرده و ما خیلی سختی کشیدیم چون بخاطر سختگیری ها مثل یه جزیره تک افتاده ایم. هیچوقت نتونستیم از کسی کمک بگیریم چون بلد نیستیم. سالهاست من و خواهرم تمام کارهای خونه اعم از سرویس کولر و کارای برقی رو انجام میدیم. مثل مردا هستیم. مامانم هم مثل بابامه. دقیقا خونه ما پادگانه! مامانم ژنراله! روزای تعطیل اگه یه ساعت بیشتر بخوابیم سر صبحونه جوری از دیر بیدار شدن حرف میزنه که گناهش مساوی با قتله... ۳۴ ساله شدم ولی هنوزم بمن میچسبه و حسش نسبت بمن همون دختر بچه مریض ۵ساله ست و این منو تا مرز جنون و دیوانگی میرسونه. تا سالهای آخر دانشگاه هرروز صبح باید منو تا ایستگاه اتوبوس میرسوند چون میترسید صبح زود منو بدزدن. هنوز هم همینجوره و پارسال سر همین دعوای بدی با هم داشتیم. اینقدر خودشو زد و منو مقصر و دختر بد جلوه داد ...‌ دلم میخواد ازین خونه برم و مستقل بشم اما هیچوقت نتونستم کار خوبی داشته باشم . چون اجازه نداشتم و جوری بهم القا شده بود که همیشه پول هست و همینی که داریم بسه...
فایلها رو گوش دادم و خیلی بهم ریختم ولی واقعا میخوام ازین گذشته ها عبور کنم . دلم میخواد مستقل بشم و کار و درامد خوبی داشته باشم

من از وقتی وارد دنیای عمیق گذشته شدم سوالات زیادی برام پیش میاد همونطور که اقای رضایی گفتن دارم هوشیارانه زندگی میکنم...امروز صبح وقتی بیدار شدم یک خاطره عجیب یادم اومد اینکه زمانی که من کودک بودم خواهر بزرگ تری داشتم که هر زمانی که من میخندیدم به من میگفت همیشه میگن پشت هر خنده ای گریه است ...و این موضوع به شکلی درونی شده که الان هر زمانی که حالم خوبه منتظر این هستم که اتفاق بدی بیوفته و دچار اضطراب شدید میشم.خیلی جاها لذتی رو انتخاب کردم که بهم اسیب بزنه و بعد من تقاص پس بدم .

ممنون از آقای سهیل رضایی عزیز بابت این کمپین بسیار عالی
تا الان دوبار فایلها رو گوش دادم و فکر میکنم حداقل دو سه بار دیگه باید گوش بدم و خودم رو بررسی کنم.
با دیدن فیلمی از دوران جنگ نازیها و اینکه چه بلاهایی بر سر یهودیها آوردن من حالم به شدت دگرگون شد طوریکه ساعتها گریه میکردم و گرفتگی شدیدی در گلوم حس میکردم. این موضوع باعث شد که متوجه بشم اینجا یکی از عقده های من نهفته هست. وقتی بررسیش کردم متوجه شدم که من هم احساس میکنم بهم خیلی ظلم شده هرچند که فکر میکردم از دوران سخت کودکیم گذشته ام که همزمان بود با جنگ. در اون زمان پدرم به دلیل اعتیاد به قمار باعث شده بود که در محله ای مرفه بسیار فقیرانه زندگی کنیم و مشکلات زیادی که هیچکس در اطرافمون تجربه نمیکرد رو تجربه کنیم (ما رو با خودش میبرد جایی که حتی اینجا هم نمیتونم به زبون بیارم. اجازه نمیداد دبیرستان ثبت نام کنم و با کلی گریه و خواهش و تمنا ثبت نامم کرد و بعد از قبولی در دانشگاه اجازه نداد که برم ادامه تحصیل بدم و با حالتی مسخره میگفت به جای دانشگاه باید بری زایشگاه، یکبار بدون هیچ دلیل خاصی تو خواب با فریاد صدام زد و من وقتی سریع گفتم بله جواب داد زهرمار، همین موضوع باعث شد سالها مسخره فامیل و خانواده بشم، در نوجوانی جایی که زندگی میکردیم به مدت سه سال آب نداشت و زندگی بدون آب مشکلات خاص خودش رو داشت ) احساس سرخوردگی، فقر، حقارت، ترس، اضطراب، نگرانی و عدم توجه و ... میکردم. فکر میکردم تمام این مسائل گذشته و من پدرم رو کاملا بخشیدم چون خودم رو به جاش میگذاشتم و میتونستم بعضی از رفتارهاش رو درک کنم و ازش بگذرم ولی متاسفانه تمام این مسائل باعث شد با تلاش زیادی که برای موفقیت میکردم هیچوقت نتونم هیچکاری رو تا پایان ادامه بدم و این موضوع تا همین الان که نزدیک به 40 سال دارم ادامه پیدا کرده هرچند شاید اگر از بیرون کسی ببینه متوجه نشه و من رو یک دختر با معلومات ارزیابی کنه ولی خودم میدونم که میتونستم خیلی بهتر از اینی که الان هستم باشم. چون تمام فعالیتها و کارهام جسته گریخته هست و هیچ نتیجه ای نداشته و جرات اینکه خودم رو یه آدم موفق و مرفه تصور کنم ندارم. متوجه شدم باورها و ارزشهای بسیار متضادی دارم و حتی نمیتونم از عادتهای بدم صرف نظر کنم و این موضوع بسیار روی اعتماد به نفسم ضربه زده.
خوشحالم که دریچه امیدی برایم باز شده.
به امید رهایی و گذر از عقده ها

ممنون آقای رضایی من تازه تونستم فایل ها رو گوش کنم تو فایل دوم گفتین از حمایت بیش از حد و بچه های طلبکار از دنیا دقیقا من و خواهر و برادرام هستیم
وابستگی فلج کننده حتی من که تصمیم گرفتم تغییر کنم تا حدودی بهتر شدم ولی خیلی کار داره
چندتا مثال میزنم که چقدر ماها وابسته هستیم مثلا برادر من که ازدواج کرده الان بچه داره میخواستیم بریم با برادر و زنش و من براشون مبل بخریم میگفت بابا بیاد تخفیف بگیره یا خود من چند روز پیش کلاس داشتم صبح زود بود دیرم شده بود با پدرم رفتم من رسون آموزشگاه ولی برای رفتن به آموزشگاه باید از خیابون رد میشدم که پدر میگه من بیام ردت کنم به من که ۳۰ سالمه من دارم تلاش میکنم ولی خیلی واقعا سخته خلاصه این گذشته فکر کنم برای ما تا الان که اصلا نگذشته:(

نمونه مثالی که از الهام زدین.واقعا در کودکی دخترهای ما زیاد هست.و به شدت در ناخوداگاه ما تاثیر گذار بوده.پدیرفتن این عقده و فرار نکردن ازش هم تاثیری نداشته ؟؟و باعث شده تصمیم برای ازدواج رو سخت کنه حتا در 33 سالگی .کاش در مورد این مساله بیشتر بگین .

دوستان اگه کسی هست که تمایل داره اددش کنم شماره اش رو لطفا بگذاره

اگر عقده بخاطر از دست دادن یکی از والدین در کودکی باشه چطور باید این کمبود رو الان برای خودم جبران کنم؟ اینکه در سایه بودم دیده نمیشدم کارهای خوبم به نام دیگران نوشته میشد و نامرئی بودم و هستم و بهم توجه کافی نمیشده و نمیشه