وقتی تو سن 32 بودم با زندگی و دو گل پسر خودمو خوشبخت ترین زن دنیا می دونستم مثله همه ی زندگی ها گه گاه ماهم باهم بحث و تنش داشتیم ولی وقتی از همه ی وجودت مایع بزاری طرفت قدرت رو نمی دونه هیچ خیلی هم با پررویی انتظار داره ازت آخرین بحث بینمون برای اولین بار با اختلاف بین خانواده های هر دومون بزرگ شد من 2 ماه و 19روز خونه ی بابام بودم شوهرم حتی بدونه صحبت کردن با من اقدام به طلاق کرده بود که برا من از دادگاه احضار نامه آمد شک شدم با درخاست من با هم صحبت کردیم فرداش که آمدم خانه ی خودم برنامه ی مسافرت ریخت و رفتیم سفر ...ولی...زن هاااا موجودات خیلی تیزی هستن یه چیزایی از رفتار هاش احساس می کردم دلم داد میزد که خبری است ولی نمی دونستم اسم احساسم رو چی بزارم ....وقتی بر گشتیم رو من حساس شده بود حی قیر می داد بحث میکرد دعوا می کرد و ابراز پشیمانی برا برگشتیم به خانه و همه ی حرفش این بود که گناه کار خانواده ی تو است باید قطع رابطه کنی با کلی دعوا آخرسر قبول کردم بعد سه ماه از برگشتن من اتفاقی تو تلگرام عکس کارت ملی خودش و خانمی که از من 2سال بزرگ تر بود رو دیدم که برای صیغه کردن به حاجی آقا فرستاده دنیا رو سرم خراب شد گوشان چند ثانیه چیزی جز سوووت نشنید وقتی به تاریخش نگاه کردم تازه ده روز بود من آمده بودم خانه ی بابام این یعنی این خانوم بود در زندگیم من خبر نداشتم بهش گفتم انکار نکرد گریه کردم خیییلی ولی خودمو کنترل کردم انگار اتفاقی نیفتاده به طور عجیبی اخلاقش شونده بود مثله قبلا با فهمیدن من حالش انگار بهتر شده بود ..خودمو با درس پسران مشغول کردم خاستن فراموش کنم ولی....انگار بزرگ شده بودم و باید از اسبابهای هام دست بردارم و برم سر کلاس الان حدود 2سال از این اتفاق میگذره ولی لحظه ای نیست که فکرم درگیر خیانت شوهرم نباشه زندگی رنگ و بوی گذشته ی قشنگم رو نمی ده درد بزرگی هیچی خوشحالم نمی کنه انگار مرده ی متحرک...برا خیانتش بسوزم یا برا عذاب بعدش که عمدن اذیتم می کرد برا ریلکس شودنش که من فهمیدن برا تجربه ی جدیدش ...نمی دونم الان هر چیز اذیتم میکنه شکاک شدم به روش نمی‌یارم شکاکییتمو من حتی نمی تونم حرف های عاشقانش رو منفی معنی نکنم تو نگاه کردن به چشماش اشکم در میاد بی اختیار.. ازش هیییییچ وقت انتظار همچین حرکتی رو نداشتم ...الان توهی هستم هیچی برام ارزش نداره ...حالم بده خدا سر هیچ کسی نیاره درد بی درمان اینه که کسی با روحت شخصیتت اعتمادت اعتقادت زندگیت بازی کنه

این مساله اوائل اصلا برام قابل هضم و باور نبود دختری که یه عمر سادگی و پاکی و معصومیت و نجابت تو وجودش بود و برای تمام اهل فامیل و دوست و آشنا مثال زدنی بود از سادگی و پاکی وقتی با این مساله مواجه شدم و فهمیدم که خیانت دیدم انگار کسی خنجر به کمرم فرو کرد اصلا باورم نمیشد این منم که تو این بازی کثیف قرار گرفتم از خودم متنفر بودم تا مدتها و همیشه با خدای خودم حرفم این بود که خدایا چرا من؟؟بعدها که در زمینه ی مسائل و مشکلات روانم آگاهیم رو بالا بردم متوجه شدم که این مساله ممکنه به شکل سوتفاهم برا هرکسی پیش بیاد...چون این مساله باعث شد رشد به شدت زیادی کردم و بزرگ شدم و فهمیدم همه جا سادگی و صداقت خوب نیست همه جنبه ندارن افرادی هستن که با زخم ها و عقده های خودشون میان به سمتت تا تورو هم در منجلاب و چاه جهالت خودشون فرو ببرن ولی باید با سلاح آگاهی بتونی از پس خودت بربیای و از دست نامردان رورگاز خودت رو خلاص کنی ...خلاصه که مثل یه بانجی جامپینگ که شما به اون طرف پرت میشین به همین اندازه برام رشد و برزگ شدن داشت این مساله...هرحادثه ای که برامون اتفاق میوفته باید درسش رو بگیریم و ازش بگذریم وگرنه موندن در گذشته با زخم هاش مو رها نکرونش مثل این میمونه که هر روز یه چاقو رو در شکمت فرو کنی و دربیاری و همش به خودت زخم بزنی....رها کن تا آزاد و رها باشی همچون پرنده ای سبک بال....

توی سن 20 سالگی پدرم به مادرم خیانت کرد با دختری که دوسال از من بزرگتر بود و به دلیل ازدواج ناموفق پدر و مادرم در پرسه طلاقش قرار گرفتند و پدرم کمک به طلاقش کرد به دلیل ارتباط زیاد یک ارتباط پنهانی پیدا کردند و بر حسب تصادف یک روز که پدرم با موبایلش به خانه زنگ زد تلفنش را خاموش نکرده بود و من مکالمات خودش و یک خانم را شنیدم و به مدت یکساعت گوشی تلفن دستم و حرف هایی که نباید بشنوم شنید حس خیلی بدی داشتم خشم زیاد انگار به من خیانت شده بود و متاسفانه بدون اینکه متوجه بشم اولین اشنایی با پسر علی الرقم دوست داشتن طرف مقابلم به خیانت ختم میشد و من شدیدا قلبم شکست و متاسفانه انگار این خیانت شد سیزیف زندگیم و ترمای وحشتناکی بر داشتم و علی الرقم زیباییم از ازدواج اجتناب کردم و به دلیل انکار و شرایط روانی نسبت به کلمه خیانت انگار یک انتقام پنهان پیدا کرده بودم اگاه شدم درد این کلمات و خاطرات کم شده ..البته بعضی وقت ها فکر می کنم به جای شفا ایگوی من رفته توی انگار و فراموشی بعضی ازخاطرها و حتی سال های زندگیم

به نظرم خیانت دردناکترین اتفاقیست که برای یک فرد پیش میاد.یک زندگی که کامل بر مبنای اعتماد و عشق بنیاد شده یک شبه ویران میشه و این درد تا آخر عمر با آدم می مونه. اینکه با هر نشانه ای به شک بیفتی مثل خوره وجود آدم رو میخوره و ذره ذره آب میکنه. تا خیانت برات پیش نیاد هیچ وقت نمی تونی درکی از این فاجعه داشته باشی.

ممنون خیلی خوب بود، اما یه سوال اینکه به نظرم رفتار بر اساس عقده همیشه هم بد نباشه، منظورم موقعیه که بخاطر یه موضوعی ضربه ی سهمگینی خوردیم شخصیتمون از هم پاشیده و نیاز به بازسازی و ثبات داریم پس این مواقع بهتره از ایجاد رابطه ی مجدد اجتناب کنیم تا خودمونو پیدا کنیم دوباره از نو خودمونو بشناسیم به نظرم مکث هرچند طولانی در این مواقع میتونه خیلی هم کارساز و رشد دهنده باشه، اجتناب همیشه هم بد نیست