اگر در زندگى فعلى‌تان چيز بيش از حدى وجود داشته باشد رويا به شما مى‌گويد. اگر چيزى كمتر از حد باشد، آن را هم به شما مى‌گويد. رويا مهم ترین راهنماى درونی شماست. اما رویاها حامل چه پیامی هستند؟
تركيب رويا با تخيل فعال
امروزه روياها بسیار بیشتر از قبل حائز اهمیت هستند، هرچند ما هنر شفا از طريق روياها را فراموش كرديم.
کارل گوستاو يونگ در آثار اوليه‌اش از تجسم خلاق و تحليل رويا به‌عنوان دو روش درمانى سخن گفت، اما بعدها نوشت كه روش تحليل روياى او بر مبناى تخيل خلاق استوار بوده است. كار نمادين در عميق‌ترين معناى خود (چه با روياهايى كه در بيداري مان با تخيل آن را پردازش مى‌كنيم و چه با روياهايى كه در خواب مى‌بينيم.) به چيزى بيش از تكنيك بدل مى‌شود؛ كار نمادين بيانگر نگرش نمادين ناشى از كاری درونى است كه جوهر رشد روانى را تشكيل مى‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص، روی عبارت "زندگی نزیسته ات را زندگی کن" کلیک کنید.
بنابراين وقتى مى‌پرسند رويا چيست، من پاسخ مى‌دهم كه رؤيا يكى از آفريده‌هاى طبيعت و تجلى خودجوش و ناپنهان نيروى حياتى است كه در ما و از طريق ما حركت مى‌كند. رويا محل تقاطع دنياى روشن روز و دنياى زيرين است كه توجه ما را به چيزهاى نزيسته، ولى همچنان موجود در ما جلب مى‌كند. چرا بايد به روياها توجه كرد؟ به دلايل بسيارى چون اينكه روياها كمك فوق‌العاده‌اى به شُل شدن گره‌هاى ايجاد شده در زندگى ما از سوى عقده‌ها مى‌كند. آن‌ها منبع غنى از خلاقيت، تجديد حيات، قدرت و خرد هستند. آن‌ها دروازه مستقيمى به‌سوى چيزهاى پخته شده در ضمير آگاه هستند. تصاوير موجود در روياها ازلى و الهى‌اند (آن‌ها فضاى مقدسى با ارتباط الهى هستند)، چرا كه در كانون تصاوير روياهاى ما نوعى انرژى كهن الگويى هست. در روياها، دیوها، قهرمانان و خدايان به شكل افراد و رويدادهاى هفته پيش به ديدن ما مى‌آيند.
شايد مهم‌ترين علت توجه به روياهايتان اين باشد كه آن‌ها آگاهى را فروتن مى‌كند و به آن نسبيت مى‌بخشد. روياها چارچوب من را اصلاح مى‌كند، قدرت تام خيال‌بافى‌هاى آن را مى‌گيرد و چشم‌انداز ما از امكانات موجود را وسيع‌تر مى‌سازد. روياها با نشان دادن جهان زيرين اسطوره‌اى و امكانات بى‌شمارش، چشم ما را به روى رمزوراز پرشور زنده بودن مى‌گشايد.
بعضى‌ها اصرار دارند كه هرگز رويا نمى‌بينند. در حقيقت تقريباً همه در طول يك خواب عادى شبانه بارها رويا مى‌بينند؛ اختلافى كه هست در توانايى ما براى به ياد آوردن تصاوير روياست. زنده‌ترين روياها در مرحله‌اى از خواب كه رِم نامیده مى‌شود و مى‌توان با حركت سريع چشم فرد درموقع رويا ديدن مشاهده‌اش كرد ديده مى‌شود. شايد تابه حال سگى يا گربه‌اى را كه خوابيده و چشمانش در زير پلك‌ها حركت مى‌كند ديده باشيد. انسان در بزرگسالى حدود يك چهارم وقت خوابشان را در حالت رِم مى‌گذرانند. در اين حالت بدن تقريباً فلج شده، اما مغز سرشار از فعاليت است. پژوهشگران با استفاده از دستگاه‌هاى پيشرفته كامپيوترى براى مشاهده مغز رويابين دريافته‌اند كه فعال‌ترين منطقه هنگام خواب رِم است كه عواطف ما را كنترل مى‌كند.
برقرارى ارتباط با تصاوير رويا
اگر در زندگى فعلى‌تان چيز بيش از حدى وجود داشته باشد رؤيا به شما مى‌گويد. اگر چيزى كمتر از حد باشد، آن را هم به شما مى‌گويد. اگر بيش از حد يا كمتر از حد كار مى‌كنيد، رويا راهنماى شما مى‌شود. روياها از ناراحتى‌هاى جسمى نيز مانند ناراحتى‌هاى روانى خبر مى‌دهند. آن‌ها بيمارى‌ها را پيش‌بينى مى‌كنند و راه درمان را هم عرضه مى‌كنند. پس لازم است كه مقدارى از وقت و انرژى‌تان را براى برقرارى ارتباط با نمادهاى روياهاتان بگذاريد.
اگر خواب سقوط كردن ديديد، بپرسيد سقوط كردن يعنى چه و من چطور دارم سقوط مى‌كنم؟ از مهربانى؟ از عزت نفس؟ در عشق؟
اگر خواب پرواز كردن ديده‌ايد از خودتان بپرسيد، در نگرش آگاهم روى چه چيزى پرواز مى‌كنم؟ آيا از چيزى مى‌گريزم؟ آيا باد كردم و خودم را گرفتم؟ چه آرزوهايى در من مى‌خواهد بال در بياورد و پرواز كند؟ آيا به سمت چيزى پرواز مى‌كنم يا از چيزى دور مى‌شوم؟ آيا چشم‌اندازى ماورايى مى‌خواهد به نحوى آزادم كند؟ پرواز را در چشم ذهن‌تان تجربه كنيد و ببينيد چه اتفاقى مى‌افتد؟
مردم مرتب خواب توالت مى‌بينند. چه چيزى بايد بازيافت شود؟ كجا چيزى را هدر داده‌ام يا چه چيزى بيش از حد جارى شده و سررفته؟ خلوت خصوصى‌ام چطور؟ آيا لازم است از شر چيزى خلاص شوم؟ مجسم كنيد كه با رؤياى توالت حرف مى‌زنيد. خودتان را به‌صورت توالت ببينيد. اگر روى آدم «فضولات» بريزند چه احساسى پيدا مى‌كند؟ وارد صحنه رويا شويد، تصوير را تماشا كنيد و ببينيد چه اتفاقى مى‌افتد.
روياها به‌طرزى عالى شكاف‌هاى شخصيت‌تان را پر مى‌كند و با چرخش‌هاى كوچك شما را به سمت سرنوشت‌تان مى‌كشاند. گاهى اين كار به‌طور اعتراضى و حمله‌ور شدن به شما صورت مى‌گيرد. گاهى رويا راه‌حلى ندارد؛ مبهم است و فقط مشكل را مطرح مى‌كند يا روى نقطه گيرافتادگى تأكيد مى‌كند، اما اگر با تصاوير رويا ارتباط برقرار كنيد، كمك مى‌كند تا صحنه رشد و تحول بعدى چيده شود.
شايد صدايى درون شما اعتراض مى‌كند و مى‌گويد كار كردن روى رويا اتلاف وقت است. در نهايت ادب از آن تشكر كنيد كه جنبه عملى زندگى را به يادتان آورده و بعد به گوش دادن به روياهاتان در نهايت احترام ادامه دهيد.
هدف، خلق تجربه در اينجا و اكنون است؛ به‌جاى تجزيه و تحليل خشك رويا. پس از ثبت رويا بايد آن را به صداى بلند و در زمان حال اعلام كنيد، طورى كه انگار الان دارد اتفاق مى‌افتد. اين كار كمك مى‌كند تا توجه بيشترى به رؤيا بكنيد. سعى كنيد در پهنه رويا سياحت كنيد و به‌جاى «چرا» روى «چه» تمركز كنيد. صبر كنيد تا تصاوير رويا فضاى خاموش را پر كند.
کارل گوستاو یونگ در مورد رویاها چه فکر می کرد؟
يونگ كه صدها صفحه درباره روياها نوشته مى‌گويد: «معمولاً رويا محصول عجيب و بى‌ربطى است كه با ويژگى‌هايى چون عدم‌منطق، اخلاقيات مشكوك، شكل غريب و ظاهر مسخره يا بى‌معنى مشخص مى‌شود. بنابراين، مردم با خوشحالى روياهاشان را به‌عنوان چيزى احمقانه و بى‌معنى و بى‌ارزش دور مى‌اندازند».
«من نظريه‌اى درباره روياها ندارم... من هم در تمام تعصبات شما برعليه تعبير رويا به‌عنوان نمونه امرى غيرقطعى و دلبخواهى سهيم هستم. از سوى ديگر، مى‌دانم كه اگر به‌مدت كافى و عميقى روى رويايى تعمق كنيم و اگر آن را با خودمان به همه‌جا حمل كنيم و بارها به آن برگرديم، هميشه چيزى از آن بيرون مى‌آيد... من بايد خودم را به‌طور كامل با اين واقعيت راضى كنم كه نتيجه براى بيمار معنايى دارد و چيزى را از نو در زندگى او به حركت مى‌اندازد... چراكه اغلب وقتى زندگى تك‌بعدى مى‌شود سكون و گمراهى پديد مى‌آيد».
منبع: زندگی نزیسته ات را زندگی کن
نویسنده: رابرت الکس جانسون
مترجم: سیمین موحد
ناشر: بنیاد فرهنگ زندگی