Sara may ارسال در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۹

5 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به Sara may

ارسال دیدگاه

سلام استاد رضایی. من کارشناس مترجمی زبان هستم .ضمن تشکر از ترجمه ی روان کتاب یک پیشنهاد داشتم برای عوض کردن یکی از جمله های کتاب که مدام تکرار میشه. به نظرم جمله ی پا روی حقیقت گذاشتن جمله ی مفهوم و رایج تری در زبان فارسی است و از جمله ی پابر سر حقیقیت گذاشتن بهتر است . با تشکر

Sara may ارسال در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به Sara may

ارسال دیدگاه

زمانی که از سر کردن با محدودیت هایمان دست برداشته ،از محدوده ی حقیر ترس هایمان پا را فراتر نهیم و قدم به حیطه ی آرزوهایمان بگذاریم همزمانی به کمکمان می آید . این جمله جوابی بود برای من که چه زمان همزمانی اتفاق میفته

آبنوس ارسال در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۹

2 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به آبنوس

ارسال دیدگاه

سلام و درود. آبنوس هستم. من دکترای فیزیولوژی دارم. مبحثی در عشا سلول وجو داد که در مورد integrity ما تدریس میکنیم و اینه که میگوید غشا در عین یکپارچگی سیالیت دارد و پروتئینهای غشا دائم در روس سطح لیپیدهای غشا در حال حرکت هستند. برام جالب بود در تعریف نوین یکپارچگی در کتاب هم‌همین مدل برای من تجلی شد.

زیبا مهری ارسال در تاریخ ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به زیبا مهری

ارسال دیدگاه

سال 98شروع سفر قهرمانی م بود تا رسییدم به شهریور وشدم شاگرد کلاس های خودشناسی وتوسعه فردی و اشنایی با بنیادفرهنگ زندگی -شخصیتم تغییرات اساسی پیدا کرد و کلا زندگی م زیر ورو شد و در روزهای قبل از نوروز 99هدف گذاشتم امسال رویه سایه هام کار کنم و هیچ فکر نمیکردم کائنات در روزی من کتابخوانی و قرار بدن و اونم با خوندن همچین مجموعه بینظیر واساسی وبنیادی که از ریشه شروع کنم به ساختن دیشب این چندین خط بسیار برام تکان دهنده بود و چندین بار مرورش کردم صفحه 87 : حرکت درمسیر یکپارچگی یعنی رسیدن به این اعتماد که تمامی پاسخ ها را در خود دارید به جای اینکه برای دریافت حقیقت ب جهان بیرون بنگریم نیازمند انیم که جهت مسیر خود را به کل عوض کرده و به سمت خویشتن بازگردیم باید یاد بگیریم که به درون رفته وندایی و کشف کنیم که همواره انجا بوده است من این امر را روند رجوع به خود می نامم این روند شیوه ای است که در ان به جای نگاه به دنیای بیرون برای کسب تائید پاسخ وهدایت مدام به خود بنگریم .
این جمله برام مثل یک ایه مقدس بود و هر بار تکرار خوندنش جانی تازه میگرفتم -ممنون اقای سهیل رضایی از معرفی این اثار در این سال خیلی متفاوت

علیرضا ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به علیرضا

ارسال دیدگاه

فردی کا به دلیل ترک کردن یا رها شدن از سوی والدین،احساس می کند دوست داشتنی نیست و یا نقصی دارد،مبدل به فردی خوش برخورد و جذاب می گردد تا مطمئن شود که توسط دیگران پذیرفته شده و با ارزش تلقی می شود.این افراد در پر کردن خود با عشق و تاییدی که می خواهند از دیگران بگیرند،همانند چاهی بی انتها هستند.
من عمیقا این جمله آخر رو حس کردم و زندگی کردم...در رابطه عاطفیم بر سر همین مساله به مشکل خوردم...
۲۷ سالمه و شغلم حسابداره

طرلان ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به طرلان

ارسال دیدگاه

دراین روزها یکی از بهترین حس ها ودر عین حال بدترین احساسات زندگی خودم رو تجربه میکنم حس خوب برای اینکه با خوندن این کتاب گاهی در یک جمله اونقدر غرق میشم تا اون جمله رو بفهمم بخصوص شرایطی رو بیشتر یادآور میشم که ندای درون خودم رو نشنیدم و زمانی هم بود که این کار رو کردم و پای همه ی مسئولیت اون ایستادم گرچه گاهی حس میکردم شاید اشتباه کردم اما حالا میفهمم باقدرت تمام این تصمیم رو گرفتم ودرست هم بوده ، اما احساسات بد من به این دلیل هست که خیلی جاها میتونستم از خیلی چیزها وخیلی شرایط دوری کنم اما به سرم گوش کردم تا حقیقت دلم و کاش اون موقع این کارو میکردم و حالا میفهمم که شرایط های سخت وزخم های زندگی من چرا بارها وبارها تکرار شدند و حالا تمامیت خودم رو دارم میپذیرم همه ی آنچه هستم و میفهمم گاهی خودم رو خیلی کمتر از اون چیزی که هستم فکر میکردم و این مسئله بارها وبارها دل من رو به درد آورده چون حالا میفهمم همین طرز فکر بود که اون شرایط های رنج آور رو برای من رقم زدند و اعتراف به شکست واشتباه جذاب ترین موضوع برای من شده چرا که من همیشه به زعم دیگران فردی قدرتمند هستم که هیچ ایرادی ندارد اما حالا من قدرت خودم رو در دیدن اشتباهات و درک اونها و رسیدن به تمامیت میبینم

نازنین ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به نازنین

ارسال دیدگاه

سلام نازنین هستم و این دومین بار هست که می نویسم؛درحال خوندن کتاب هستم و طاقت نیاوردم چون واقعن دارم آنچه خودم انجام دادم و بهم گذشته رو میخونم اصن فیکس شدم همینجور ؛داستان سوزان داستان منِ ؛خیلی خوشایند نیست این که میگه افراد درمانده ای که نومیدانه دست به هر کاری میزنن ولی واقعیته که من زندگیش کردم .و جمله ای که خواستن از ترس یا فقدان نشات میگیره.

نوشی ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به نوشی

ارسال دیدگاه

۴۶ ساله هستم . مهندس کامپیوتر
این جمله کتاب برای من خیلی تاثیر گذار بود که،:
برای بسیاری از ما تصدیق هوشمندی ،زیبایی، منحصر به فرد بودن و....سخت تر از تایید وجه تاریک وجودمان است.
پذیرش و تصدیق موارد مثبت سخت تر است از حرف های منفی

ژاله ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به ژاله

ارسال دیدگاه

سلام ژاله هستم.اول تشکرمیکنم ازآقای رضایی عزیزوتیم همکارشون.ممنون ازاین فرصت خوبی که بوجودآوردید.من همیشه کتابی روکه میخوام بخونمش اول ازهمه به جلدش نگاه میکنم تاپیام عکس یانوشته روبااسم کتاب بررسی کنم، عکس پسته که دوطرف کتاب بامغزهای متفاوت کشیده شده بودخیلی پیام جالبی داشت،فکرکنم ازروی عکس میتونستم حدس بزنم که چه پیامی کتاب قراره بهم بده.پسته ای که مغزپسته واقعی نداره یکیش توش انارودیگری هندونس.فکرکنم پیامش اینه که خودت باش ، محتوای خودت رونشون بده یابعبارتی درهرموقعیتی انتخابی که خودواقعیت رونشون میده روببین.امیدوارم آقای رضایی عزیزپیام عکس کتاب روهم برامون توضیح بدید.سپاس ازشما

سارا ارسال در تاریخ ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۹

1 پاسخ دادن

ارسال پاسخ به سارا

ارسال دیدگاه

باور کردن چیز های بد آسان تر است...