جیمز هالیس روانکاو پیرو مکتب یونگ در توصیف درک درست از رابطه در نیمه دوم عمر معتقد است: رابطه یک حالت رمزآلود است که باید در آن رنج کشید، باید آن را کشف کرد، و به واسطه آن بزرگ شد. رمز آلود است چون هیچ کدام از طرفین منشا رفتارهایی که از آنان سر می زند را نمی شناسند؛ آنان که در نیمه اول عمر خود ازدواج می کنند، عمدتا قدرت تمیز و تفکیک را ندارند. سی ای میر یکی از روانکاوان یونگی می گوید:"نتیجه این واقعیت مشهور است که هر یک از طرفین رابطه فرض می کند، دیگری دارای همان ساختار روانی، همان علایق، همان کارکردهای جنسی و همان احساسات است. به عبارت دیگر، همان توهمی از وحدت به وجود می آید که ظاهرا"یک قلب و یک روح" را خلق می کند. بله، کسی که به حالات روحی خود مسلط نیست و شناختی از آن ندارد و به عبارتی ناخودآگاه زندگی را پیش می برد، با فرد دیگری با همین شکل و شمایل ازدواج می کند و به اتفاق رابطه ای را شکل می دهند که از نظر یونگ یک رابطه روانشناسانه نیست . باید در رابطه رنج کشید؛ یونگ معتقد بود رابطه به ندرت این امکان را دارد که با بحران شکل بگیرد. او رابطه روانشناسانه را رابطه ای می داند که طرفین قدرت نقد رفتارهای خود را یافته و از دیگری کمک می گیرند و از او به عنوان آیینه ای برای بازتاب گرفتن از رفتارهای خود بهره می برند. این قدرت که بتوانیم ناخودآگاه را به آگاهی بیاوریم، امکانی است که برای افراد در نیمه دوم عمر فراهم می شود. ولی ما چه چیزی را به آگاهی باید بیاوریم: موضوع محوری این جلسات همین نکته است، آنچه که امروز در روابط شما ظاهر می شود، بکراندی دارد. بازیگران اصلی که در روانشناسی یونگ به عنوان عوامل مخرب در رابطه هستند، یک به یک به شما معرفی می گردند. واکنش اولیه افراد پس از شنیدن عوامل روانی ناخودآگاه در رفتارهایشان که عمدتا به پیشینه کودکی آنان بازمی گردد، همراه با حیرت و شگفتی است. بعد از این شکل گفتگوها سازنده تر خواهد شد و به قول جیمزهالیس که در ابتدا این متن گفتیم رابطه برای شما ارمغان رشد را به همراه خواهد آورد.​