سلام و درود!
ممنون که فایل پنجم رو تولید کردید. بسیار دلی و مفید بود. با گوش دادن به این فایل احساس احترامم، تبدیل به احساس محبت شد. از جهاتی واقعا معرکه بود و امید به زندگی رو تزریق می کرد.
همان طور که آرزوی شماست، من هم در جای خودم تلاش می کنم دنیا جای بهتری باشه.
پیروز باشید :)

سلام
استاد رضایی نازنین فقط میتونم تشکر کنم و به کلمه نمیشه گفت کاری که شما کردین چقدر عظیم و بزرگه
از خداوند میخوام به جانتون و عشقتون برکت بده که انقدر صاف و زلاله
فایل پنجم بی نظیر بود بازم هم سپاس از شما

استاد غوغا کردید..اونقدر عمیق و به حا بود که خدا میداند و دقیقا همه لحطه لحطه های این پروسه در من .. من سالهای سال ترک کننده افراد زیادی بودم ودوبار جدایی داشتم که همه را خودم انتخاب میکردم و جدا میشدم تا امسال که همه چیز برعکس شد و من ترک شدم از یک رابطه عاطفی بسیار بسیار عمیق در ۴۱ سالگی .پیشتر سالهای زیادی در مباحث خودشناسی و روانشناسی در جستجو و یادگیری بودم امروز میتونم بگم چقدر عمیق و عمیق متوجه شدم که ترس از مرگ چه کرده با من و ترس از دست دادن پدرم که اسطوره بوده برای من و اینکه ترک شدنی که برام اتفاق افتاد باعث شد درست ببینم خودمو که چرا حتی ادمها را ترک میکردم و با این روش انگاری یه دیوار محکم دور خودم میکشیدم که بگم قوی هستم و من میرم قبل از اینکه کسی بگه میره...یک جور زندگی نکردنی که توی مبحث میگید..در اصل زندگی نکردن بوده و یه جور راهبه وار بودن و پر از خشم و خشم و خشم در لایه های زیرین که هر بار یه جری زده بیرون ...و به همین خاطر انتخابهای متعدد و اصطلاحا ناکام . از شما اونقدر متشکرم بابت این خیریه و مطرح کردن این مطالب و توی اینروزها توی کشور غریب و غیر قابل دسترس به خیلی جیزا برای من هدیه بی نهایتی از خدای مهربان بوده که منو در اغوشش گرفته ... فقط میتونم بگم خدا خیر و قوتت بده بی نهایت و گفتنی نبست.خیلیبی نطیر هست مطالب

چقدر خوووب بود
ایکاش سر کار نبودم که میتونستم یک دل سیر گریه کنم!
ایکاش واقعا بشه بجای ترس از زندگی نکردن یاد بگیرم درست زندگی کنم!
ممنونم آقای رضایی
انشالله یک عمر طولانی کنار عزیزانتون خوش باشید??

سپاس از بحث در مورد این موضوع بسیار مهم که در زندگی اغلب انسانها بوده و تجربه کردن و احساسات رو خیلی ریز بیان کردید اگه میشه بیشتر در مورد تکنیک ها و روش بیرون آمدن به موقع از این وضعیت و راهکارها توضیح بفرمائید همه استفاده نمایند. تشکر فراوان

سلام استاد رضایی . خیلی عالی و تاثیرگذار بود این درس . انگار هر چی که تو دلم بود از زبان شما گفته میشد . کلام شما فوق العاده تاثیر گذار هس. من هر چی کتاب بخونم هم فایده نداره . شما یه جوری صحبت می کنید که واقعا قابل درک میشه . هر چند خیلی گریه کردم ولی هر راهی را که فکر میکردم بن بست هس و دیگه نتیجه نداره با گوش کردن درس پنجم حس کردم بن بستی وجود نداره یه راهی هس که میتونم ادامه بدم . بازم ممنون.

من این فایلو تو مسیر پیاده رویم ب محل کارم گوش دادم واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم و اشکم سرازیر شد این فایل تکمیل کننده بود واقعا منتظر فایل 5بودم انگار کمپین بدون این فایل ناتمام می موند دکتر جان خدا بهتون برکت بده اونم از نوع نابش متشکرم

آقای رضایی عزیز ، از صمیم قلب ازتون سپاسگزارم ، من تا پایان فایل چهارم زیاد از کمپین راضی نبودم ولی با گوش کردن فایل آخر حس خیلی خوبی داشتم .
من حدود یک سال و نیم پیش جدایی رو تجربه کردم و تا الان هم هیچ رابطه جدیدی رو شروع نکردم و از تمام آدم های جدید فرار می کردم ، در این بین یک عزیزی رو هم از دست دادم که باعث شد غم چند برابری رو تجربه کنم . واقعا نمی دونستم باید چی کار کنم اما الان احساس می کنم تا حدودی به آرامش رسیدم و به دنبال خودشناسی بیشتر و کشف راه های جدید در زندگی هستم.
در طی این مدت با گوش دادن به صحبتهای شما خیلی اشک ریختم و خاطرات زیادی برام دوباره زنده شد ولی فکر می کنم امیدی که شما برای ادامه راه در وجودم ایجاد کردید برای همیشه باقی بمونه ، باز هم ازتون سپاسگزارم و مطمئنم انرژی خوبتون به زندگی تون برمی گرده و بین خیلی ها گسترش پیدا می کنه

سلام استاد بزرگوار، دست مريزاد ، بخش ٥ واقعا اختتاميه بسيار عالى براى كمپين بود، با اين فايل گريستم وچند بار گوش دادم. اولين فقدان عزيزانم رو در سن كم متاسفانه تجربه كردم ، برادرم رو در جنگ و جبهه از دست دادم ، اون موقع من ١٢ ساله بودم، ضربه سختى براى تمام اعضاء خانواده بود ، كه خيلى طول كشيد تا ما همگى بتونيم با اين اتفاق كنار بيايم ولى تاثير رفتنش تا الان در زندگى ما هم هست . بار ديگه زمانه يكى ديگه از عزيزانم رو از من گرفت ، از دست دادن پدر عزيزم واقعا كمر شكن بود قبل از اون شكست و نميشه اصلا برام معنى نداشت ولى پس از رفتنش ، اون حامى هميشگيم رو از دست دادم، من با پدرم خيلى صميمى بودم و خيلى سخت بود تنهاى تنها بودم، مدتى طول كشيد تا تونستم خودم رو دلدارى بدم و دوباره به زندگى برگردم ، نياز مادرم و ساير اعضاء خانواده به من اين انرژى رو به من داد تا دوباره برخيزم و مفيد و موثر واقع بشم و بتونم جاى خالى اون را پر كنم، تا اينكه سه سال پيش براى سومين بار يكى ديگر از عزيزانم رو ازدست دادم ، اين دفعه ديگه واقعا ميتونم بگم كه با رفتن تنها برادرم كه با تومور مغزى در كمتر از ٥ ماه اتفاق افتاد ، من زمين گير شدم، ديگه زندگى برام معنى نداشت ، من با رفتن اون داغون شدم ، ديگه توان بلند شدن رو در خودم نميديدم، بيشتر از يك سال و نيم طول كشيد تا من تونستم با اين اتفاق كنار بيام ، و در واقع با رفتن برادرم من متولد شدم ، توى اون مدت من روى خودم كار كردم و شروع به خودشناسى كردم و در لحظه زندگى كردن رو ياد گرفتم و اينكه هيچ چيزى قطعى نيست و هر لحظه ممكن است كل معادلاتمون بهم بخوره ، پس هميشه بايد انتظار اينو داشته باشيم كه اتفاقى بيفته كه غير منتظره باشه، هميشه بايد آماده باشيم چه خوب شد ، چه بد شد. زندگى ادامه داره و ما هم زنده ايم پس بايد زندگى كرد و مفيد بود. من الان با انرژى مضاعف با وجود عزيزانم مادر و خواهرام و با ياد و خاطره عزيزان از دست رفته زندگى ميكنم . الان هر كارى رو كه بايد انجام بدهم ، بدون تاخير و در اولين فرصت اونو به انجام ميرسونم .
حاصل اين فقدانها : بروز و در لحظه زندگى كردن ، مفيد و موثر بودن در حد توان ، خودشناسى بيشتر و داشتن اميد به زندگى بيشتر . سپاس مجدد از شما استاد عزيز جناب آقاى رضايى گرامى، پايدار باشيد.

وای استاد با این درس پنجم ! لال شدم استاد , اصن حالم قابل توصیف نیست , اصن نمیدونم که چی میخوام بنویسم . استاد چیکار کردین ؟ استاد از صب چند بار گوشش کردم و ضجه زدم باهاش . استاد با تمام وجودتون , با تمام سلولاتون حرف میزدید .چقد قشنگ عجب رسمیه و چقد بجا دکلمه خسرو شکیبایی .
استاد چه ماندگار . حاشا . مرحبا