من تو سن 36 سالگی که از صبح تا شب سر کارم و همه شرکتهایی که باهاشون کار میکنم به گفته خودشون برای مهارت و شخصیتم ارزش خاصی قائل هستن ،وقتی مامانم از تو کابینت آشپزخونه چیزی بخواد ومن نتونم پیداش کنم یا بپرسم مامان این که میخوای کجاس ،ایشون در یک دقیقه تمام من رو با خاک یکسان میکنه ،شخصیت و عرضه و اصلا فلسفه دنیا اومدنم رو واقعا از این رفتار بیزارم ،امکان نداره تو آشپزخونه باشه ومن از اونجا رد شم یه گیری نده ،خسته و آزرده خاطر هستم.هر چه که باشی از نظر ایشون یه بی عرضه بی اعتماد بنفسی که فقط تحقیر میکنه و تحقیر.
تمام مواردیکه فرمودین در کاهش توانایی و مشکلات جسمانی و کاهش کارایی من رو به شدت بهم میریزه ، من بخاطر نوع شغلم مجبورم مدت زیادی روی صندلی بشینم و پشت میز کار کنم از اینرو دیسک کمر گرفتم که منجر شد سال گذشته چند روز در منزل استراحت مطلق کنم اینقدر روحیه ام خراب بود که فقط گریه میکردم دکتر بهم میگفت شما مشکل روحیتون خیلی بیشتر از جسمی هستش یعنی تصور مرگ از اینکه نتونم کار کنم یا رانندگی واینکه دیگران کارهامو انجام بدن برام راحت تره.
اما درخصوص ترک شدن و رفتن حامی یا همسر نه خیلی پریشون نمیشم باهاش کنار میام.

سلام ممنون به خاطر این کمپین باارزش
من هم در گذشته با این کامل باش مواجه بودم چون وقتی یه کار کامل انجام میدادم بهم توجه میشد و تشویق میشدم با اینحال انگار روز به روز کارهای کاملم کم میشد تشویق دیگران هم کم میشد کارهایی رو میکردم که دلم میخواست اما عذاب وجدان هم داشتم

من نمیتونم تشخیص بدم دقیقا چیه که جلوی راهم رو سد کرده. دوران کودکی خوبی نداشتم و حاضر نیستم دوباره امتحانش کنم. الان مثل یه قطارم که فقط سوت میزنه اما حرکت نمیکنه. یه عالمه ایده هیجان انگیز دارم که دربارشون مینویسم و صحبت میکنم اما برای عملی کردنشون کاری نمیکنم. یعنی از اقدام کردن گریزانم. همین که میخوام دست به یه کار مفید بزنم متوجه یه کار حاشیه ای و بی اهمیت میشم. احساس میکنم برای من دیگه فرصتی نیست... و باید فاتحه همه آرزوهام رو بخونم. چی میتونه بهم کمک کنه

سلام.من از مرگ همسرم بسیار می ترسم. البته به علتی کاملا جسمانی...منهدم شدن اعضای بدن کسی که دوستش داشتم واقعا وحشناکه و حش فنای بدی بهم میده

میشه دوستانی که امکانش و دارن یه لطفی بکنن ما که از تهیه درس جا موندیم و اد کنن؟

سلام به همگی. سلام به استاد خوبم که مارو از محبتشون سرشار کردن و شما دوستان عزیز. من فایل ها رو گوش کردم و واقعا احساس سردرگمی دارم. در فایل 4استاد پرسیدن در صورت از دست دادن چه چیزی خیلی ضربه میخورید. برای من هرچیزی که باعث بشه به ظاهرم یا جسمم لطمه بخوره منو از پا درمیاره و واقعا حس میکنم دیگه کاری نیست که بتونم انجامش بدم یا حتی دیگه نمیتونم زندگی کنم. بعضی عکسا یا فیلما رو میبینم که طرف صورتش سوخته یا عضوی نداره میگم به چه امیدی زنده است در حالی که احتمالا کاراییش از من بیشترم باشه. من هروقت به از دست دادن عزیزام فکر میکنم حس فلج شدن میکنم و اشکام میریزه حتی تصورشم برام وحشتناکه.حتی کودکان کار حتی فیلمی که بچه ها رو از مادرشون جدا میکنن برای من غیر قابل تحمله.

درسهای گذشته نگذشته رو تا اینجا که چهار فایل گذاشتید گوش کردم بسیار با ارزش هستن به من شهامت تغییر یه سری باورهای اشتباه رو داد باید چندین بار دیگه گوش کنمشون و یادداشت بردارم و راجع به خودم بنویسم و من رو به این باور رسوند که قطعا محصولات دیگه ای که دارید با خیال راحت تهیه کنم. در حال حاضر کتاب تقدیر زنان رو هم دارم میخونم. برای من که قصد دارم رشد کنم و به خود آگاهی برسم شما یه معلم دانایی هستید که دانسته هاش رو بی کم و کاست در اختیار شاگردش میگذاره قدردانتون هستم.