فایلهای قبلی رو چجوری میشه بدست اورد میشه من اد کنید

سلام میشه لطفا منو اد کنید

برای اینکه من در تضاد شدید تحصیلی و شغلی نشستم سرجام و هرموقع میخوام بلندشم میخورم زمین. روی جملتون ی حساب باز کردم. با خودم میگم اون علمو میزارم کنار فعلن که یادش گرفتمو باهاش در تضاد افتادم بهردلیلیو احساس حقارت و مفید نبودن میکنم درموردش. ولی یجایی دوباره میرم سراغشو ازش استفاده میکنم فعلن میخوام علم دیگه ای یاد بگیرم. که شاید بتونم ازش استفاده کنم و احتمالا میتونم چون علایم کوچیکشو دیدم. ولی ته نگاهمو میزارم به قبلی دیگه بدون جبهه گرفتن یا هی پاشو وسط کشیدن یا غصه خوردن. هر وقت وقتش شد میرم سراغش. بنظرتون خوبه؟ بنظرم بد نباشه. انگار دلمو آروم کرد چون این حسو بهم میده که اون علم نامفید و اون وفت و تلاش بی ارزش نبوده و یجایی شده گنجینه. شاید یروزی دوباره تونستم نزدیکش شم شایدم اصلن نیازی ندیدم ولی اون دیگه گنجه. من خیلی خیلی خیلی سپاسگزارم از شما. راهتون پاینده. برام دعا کنید. اگه موفق تر شدم و بهتر تر شدم مبنویسم بازم

من اصلن فکر نمیکردم انقدر عقده ای باشم. یعنی با این تعریف که وقتی یاد ی چیزی بیوفتی بغضت بگیره. هی میخوام بروی خودم نیارم ولی هست. خیلی چیزها تو شرایط زندگی دست من نبوده و نیست. منم تجربه تا دم مرگ رفتنو داشتم. از خدا مهلت گرفتم کاری کنم. همیشه قبلترهاش تو ذهنم بود که برای خیلیا خیلی کارا بکنم اما الان اگر خودم رو درست سازماندهی کنم خیلی کارا کردم. اونوقت شایدی سازنده ترم باشم. من خیلییی مطالعه کردم استاد. کتابهای بنیاد روهم. بابد بگم تا یسری از اتفاقت نیوفتاد و هضم نشد من معنی خیلی چیزا رو نفهمیدم. الان خوندنی بیستم تو زمینه روانشناسی دلم میخواد تو عمل بهتر و بهتر شم. خیلی قدمهام بهتره و آروم ترم باید بگم عبادت و برنامه های تظم دار خیلی کمکم میکنه. واینکه برنامه های فردام رو شب قبل مینویسم و فرداش تیک میزنم. همینجور که تو مبحث سایه ها گفتید. ی چیز که ازین درس دستم اومد دارم اینکه من وسواس مفید بودن دارم و همش دنبال فلسفه و کنه ماجرام که از سختگیری تربیتبم میاد. هی استرس دارم وقتم میره هنوز کارم تموم نشده به بعدی فکر میکنم و وفتی کاری برای انجام دادن ندارم خیلی دوم فشاره و ذهنم درگیر. یاد گرفتم گشت و گذار کنم همراه با پیاده روی که انرژیمو خالی کنه البته از توش عکس و شعر در میارم. ی چیز دیگه که خیلیییی بدلم نشست اینکه گفتید علمی که آموختید اگه بکارتون نیومد غصه نخورید بموقه ازش استفاده میکنید میدونید چرا

منم اضطرابای زیادی داشتم و دارم. ترس از شکست پدیرفته نشدن مسخره شدن مورد حرف زور و توهین قرار گرفتن و... همین باعث شده تا حالا دنبال شغل یا یک هدف و مسوولیت جدی نباشم و حتا با مهارتها و علایقم تفریحی برخورد کنم نه به چشم چیزی که وظیفه ی منه. هرروز صب که بیدار میشم حس می کنم هیچ نعمتی بالاتر از خواب خوش و راحت نیست و در خودم نمی بینم که دل بکنم از خونه و برم بیرون برای کار و مسوولیت. فرض کنیم که من عقده هامو در این زمینه شناختم ریشه یابی کردم . مثلا پدر و مادری داشتم که زیاد منو از تجربه های جدید منع می کردن .چه باید بکنم؟ چه طور به این حس تنبلی و بی انگیزگی غلبه کنم؟

تو رو خداااا يكي از دوستان منو دعوت بكنههههه
٠٩٣٥٨٢٢٦٠٥٧

من از بی پولی میترسم اینکه سربار بشم از نگاه تحقیرامیز مادرم از اینکه به خودش اجازه میده سرم داد بزنه از اینکه وایمیسته و میگه مثه اینکه قاطی داریا .یا موقع حرف زدن من دستشو می خواد بکنه تو چشمم که حرف نزنم .دلم می خواد تمام گذشته رو از مغزم بیرون کنم .توهینای مادرمو .امروز کسی بهم میگفت دوست پسرت از بخش زنانه ی تو تغذیه نمیشه و اونو فرافکنی میکنه حالا اصطراب وجودمو گرفته .از تکرار گذشته متنفرم حاضرم بمیرم ولی تکراری از گذشته نبینم .از نق و غر مادرم دارم دیوونه میشم از هر چیزی بهونه میگیره و غر می زنه .همش دنبال اینه که یه چیزی پیدا کنه صداشو ببره بالا.هر روز یه سوژه جدید. از یه قطره آب ریختی بگیر تا دستتو چرا تکون میدی در رو .واقعا نمیدونم خسته نمیشه.از اینکه سکوت میکنم خسته شدم و اگر کلمه ای جواب ساده هم بدم مثل پدرم بی چشم و رو و پررو و شمالی هستم.گاهی فکر میکنم بدون خانواده شاید بهتر بود

سلام ميشه لطفا يكي از دوستان منو اد كنه
٠٩٣٥٨٢٢٦٠٥٧

لطفا یکی از دوستان منو اد کنن
ممنونم
۰۹۱۲۳۲۰۰۸۳۴

بسيار ممنون ميشم دوستان اگر بنده رو اد كنيد
٠٩١٢٣٣٤١٧٩٩