دقیقا من هم تجربه شما رو داشتم.وقتی متن و خوندم شباهت زیادی با هم داشتیم.
شروع کردن برای من و کسب دستاورد خیلی سخت تر شده و به اندازه یک نوجوان ارزو دازم.
کتاب زرفای زن بودن و خوندم حالم بهتر شد. کتاب صوتی زندگی نزیسته ات را زیست کن رو قبل از شروع کلاس اصل شو وصل شو تموم کردم.
کلاس یافتن معنا در نیمه دوم عمررو گوش دادم اون هم خوب بود..
ولی الان یکهفته است برگشتم به نقطه صفر.یعنی قبل اینکه پا تو مسیر خودشماسی بزارم.یتیم ام فعال شده جنگجو ام در حد صفر شده.خیلس احساس ناتوانی بهم دست داده.از نداشتن شغل درامد زا بیزارم.از خودم بدم میاد

با وجود دو فرزند وابستگی مالی و اصطراب شدید مانع من از انجام هرکاری میشه .



کلا دردهای جسمانی که استاد هم در فایل صوتی گفتن من و کلافه کرده.
اولین قدمم نوشتن بود که الان این کار رو کردم .ولی به طور کلی من تا نصفه شارژ میشم یعنی راه و پیدا میکنم و مشکل و میفههنم ولی تا آخرش نمیرم.شو و هیجان و بدست میارم مثل الان ولی زود از بین میره.انرژی روانی من از سمت خانواده خودم و همسرم خیلی تحلیل میره.همش قلب درد دارم.کتف درد دارم.معده درد دارم ..

من هم از این که کاری ندارم و درآمد شخصی ندارم احساس پوچی و بی ارزشی میکنم احساس خلا خستگی کلافگی ازخودم کاش همش برنامه ریزی میکنم ولی وقت عمل سست میشم البته خیلی وقتا دیگران این حس رو بهم میدن واقعا خستم و واقعا بدنبال راه حلم ...‌

من شدیدا رفتم تو غالب دختر خوب بابا بعد تو سن سی و چند سالگی یهو همه ی قالبهای مذهبی شکست و با وجود همسر افتادم تو رابطه های موازی با دو نفر وخیلی هم راضیم

من هم دقیقا همین مشکلو دارم حتی فای های قبلی هم پخش نمیشن لطفا رسیدگی کنید با تشکر

سلام درسهای منم پلی نمیشه....

سلام
منم دقیقا مثل شما بودم! داستانت خیلی شبیه من قبلی بود! دقیقا همون زندگی رو که پدرم بهم دیکته کرده بود زندگی میکردم. دستاوردهای خوبی هم داشتم ولی یه جایی درست عین شما دیدم یه چیزی انگار داره لَنگ میزنه. من اون چیزی که باید باشم نیستم! از خودم راضی نیستم. این شد که دلم خواست تغییراتی رو ایجاد کنم و زندگی رو که خودم دلم میخواست زندگی کنم. از کارم اومدم بیرون... و یه عالمه تصمیمات دیگه که به نظر اطرافیانم خیلی عجیب و احمقانه بود! تقریبا ۹ سال پیش! شروع کردم به انجام کارایی که دلم میخواست! به قول معروف نه کارهای درست و خوب مورد نظر یه آدم دیگه! نمیدونی چقدر لذت بخش بود و هست! الان بعد از گذشت تقریبا ۹ سال از تصمیماتی که گرفتم و کارایی که کردم واقعا راضی هستم. البته اینم بگم که یه جاهایی باید یه تاوان هایی هم بپردازی که تا وقتی باهاشون روبرو نشدی فکر میکنی آسونه اما اصلا اینطور نیست! زندگی کردن با دلم سختی های خودشم داشت! ولی لذت و آرامش روح و روانی که برای من به ارمغان آورد به همه چیز می ارزید! امیدوارم موفق باشی و زندگیت بر وفق مراد

من یه مهندسم و دوست دارم برم سراغ هنر نقاشی. یه کارایی هم آماتور میکنم ولی سؤالم اینه: آخه من دلم برای درسای مهندسیم هم خیلی تنگ میشه اینجوری ...

رویا جون ممنون از گفتن تجربتون،دونستن همچین تجربه هایی باعث دلگرمیه.

منم دوس دارم ارزشها خودم خلق کنم ارزش معروف جامعه برام بی معنیس

منم یه مهندسم اونم از نوع رباتیک که فوق العاده هنر رو دوست دارم ولی فکر میکنم مدلم به مدل بچه های هنری نمیخوره ...

سلام اسرا. منم مدلم کاملا متفاوته با هنرمندا از طرفی تو کارم خیلی خوب هستم فکرم کاملا برای کار مهندسی بازه گاها خودمم شک میکنم نکنه دارم اشتباه میکنم که هنرو دوست دارم گاها میگم بذار کنار درسم و کارم هنرو شروع کنم ولی میبینم اینجوری تو جفتشم فقط درحال ناخنک زدنم .....به هر حال منم الان دارم دور خودم میچرخم و به اون تصمیم بزرگ نرسیدم که چیکار کنم.

سلام ، منم مهندسی خوندم ولی هنرو هم دوست داشتم حدود 8-9 سال رفتم سراغ هنر و یه مدت کمی از مهندسی فاصله گرفتم البته نه کاملا ولی دوباره بعد چند سال برگشتم به مهندسی. هنوز نتونستم تصمیم بگیرم که دقیقا کدومو دنبال کنم! هردو یا یکی از این دو ؟!