شما وقتی حال تون خوب نیست، یعنی چیزی که قبلاً داشتین و حال تون را خوب می کرد، دیگه نیست یا براتون کار نمی کنه. پس باید به سمت چیزی برین، که حال تون رو خوب کنه و باید موقعیتی روکه در اون هستین، ترک کنین. اما مشکل از اینجا شروع میشه که ما اکثراً از...

بهشت من کجاست؟

بگذار بهت یه چیزی بگم که می دونی!

سفر زندگی همه ما با جدا شدن شروع می شه. ما از پدر و مادرمون، وابستگی مون، رابطه عاطفی مون، شغل قبلی مون، تنهایی مون، دوستی مون و... جدا می شیم و سفر زندگی مون رو شروع می کنیم. یکی از نشونه هایی که بهتون می گه باید سفرتون رو شروع کنین، حال بد و راهی برای جدا شدن از اون حال هست.

شما وقتی حال تون خوب نیست، یعنی چیزی که قبلاً داشتین و حال تون را خوب می کرد، دیگه نیست یا براتون کار نمی کنه. پس باید به سمت چیزی برین، که حال تون رو خوب کنه و باید موقعیتی روکه در اون هستین، ترک کنین. اما مشکل از اینجا شروع میشه که ما اکثراً از ترک کردن می ترسیم!

به هر حال یا شما متوجه می شین که اون چیزی که داشتین، تاریخ انقضاش گذشته و ازش جدا می شین، یا شما رو وادار به ترک کردن خانه امن تون می کنن! همه سفرهای آدم، مقصد نهایی داره و اون پیدا کردن یه بهشته، اما بهشت من کجاست؟ جایی که ما تو اون وضعیت احساس آرامش و امنیت کنیم.

ما هر بهشتی که در طول سفر زندگی مون پیدا می کنیم، چه رابطه باشه، چه شغل، چه فرزند، یا هر بهشت دیگه ای، خیلی زود متوجه شیم تاریخ انقضاء داره و هیچ بهشت جاودانی برای هیچ کدوم از ما وجود نداره، اما بعضی از ما به اشتباه فکر می کنیم: اگر اون روز از فلان موقعیت بیرون نیومده بودم، اون بهشت برای من باقی مونده بود. اما شما باید از اون بهشت خارج می شدید، چون اگر کسی به اندازه بهشتی که داره، پخته نباشد، خودش بهشتش رو خراب می کنه.

2 مدل برای شروع کردن سفرزندگی وجود داره؛ یا وسوسه ما رو از بهشت بیرون میاره ، یا بهشت برامون تموم می شه. قهرمان کسیه که سفرش رو جلو ببره و از تجربه بهشت منقضی شده دست بکشه و راهی سفر شه.

شما از بهشت هایی که ترک کردین یا می دونین باید ترک کنین، اما نمی تونین و موانعی که برای این ترک کردن دارین، در کامنت ها برام بنویسین.