موضوعی با شیوع بالا را انتخاب کردید و این هوشمندی شما را نشان میدهد

سلام به استاد رضائی و تیم بنیاد
تو چند قسمت احساس درونیم یا به تعبیری اون منی که با جوجه اردک ارتباط برقرار کرد یه چیزائی واسه گفتن به جوجه داشت!
لحظه ای که باید از مزرعه میرفت و شروع سفرش
حس ترس شدیدی داشت،
میخواست بهش بگه نرو! همین دور و ور باش اگه بری نمیدونی چی برات پیش میاد! یه جائی نزدیک همین مزرعه باش و خیلی دور نشو
تو قسمت کلبه پیرزن و تمسخر رویا های جوجه اردک توسط گربه و مرغ
میخواست بهش بگه رویا هاتو فراموش کن
تا مرغ و گربه مسخرت نکنن و اون وقت شاید مثل یکی از خودشون با تو رفتار کنن...
و‌چند مورد دیگه
خسته نباشین
ممنون از شما

ميخواهم عضو شوم

ممنونم از شما بابت این کمپین که متاسفانه همزمان شده با طلاق توافقی ام با همسرم.
یه جاهایی از داستان دلم میخواست گریه کنم چرا که عمیقا احساس خلاء و طرد شدگی رو دارم تجربه میکنم و این روزها کارم شده گریه کردن و یه حس تلخ و دردناکی دارم که فقط با گریه آروم میشه. این طرد شدگی از بچگی همراهم بود و بارها و بارها توی بچگی هام گریستم.علیرغم استعدادهای ذاتی فراوانی که داشتم و دارم زیر بار تنهایی عاطفی و بی توجهی والدین به صورت کمبود اعتماد به نفس خودشو تو این رابطه نشون داد و همه چیز رو فرستاد هوا

عالي

سلام استاد
وقتی فایل صوتی جلسه اول را گوش میکردم گریه بود و گریه و چیزهایی یادم اومد که فراموش شده بود...
زمانی که مادر جوجه اردک زشت بهش میگه برو... این برو منو برد به ۷ سالگیم ... ۷ سالم بود پدرم دعوام کرد (البته من کار اشتباهی نکرده بودم ولی به گمونم چیزی رو دیدم که نباید...) خلاصه پدر منو دعوا کرد و مادرم گفت برو... و من ناباورانه کاپشن به تن از خونه زدم بیرون و بارون می بارید و من وسط یک زمین خالی تنها وایساده بودم و بغض داشتم و نمیدونستم دقیقا الان باید کجا برم؟ (منو رها کرده بودن) و داشتم فکر میکردم که مامانم از پشت سرم پیداش شد و گفت بیا بریم خونه ... ! و بابات رفت یا دیگه عصبانی نیست ( از این دست جملات یادم نیست) و من برگشتم به خونه .
جایی که جوجه اردک زشت قوهای زیبا رو بر فراز اسمان میبینه و عشق شدیدی نسبت بهشون حس میکنه منو یاد کسی انداخت که خیلی دوستش داشتم و من در برابرش اسیب پذیر شده بودم انقدر که اگر حس میکردم با کسی صمیمی هست اذیت میشدم و تصمیم گرفتم ازش دور بشم چون بهم ریختگی زیادی رو تجربه میکردم . توقع داشتم وقتی دور میشم احساسم از بین بره اما متاسفانه احساس دلتنگی شدیدی رو تجربه میکردم و فشارهای روانی و دردهای بدنی بی دلیل منو به بیمارستان کشوند ... سعی کردم بفهمم اون چی داره که من ازش خوشم اومده ... خب چیزایی که گفت برام قابل قبول بود که این ویژگی هارو دوست دارم ... میخواستم زندگی نزیسته م رو پیدا کنم ... بعد اون از من دور میشد ( البته من نمیخواستم نزدیکش بشم فقط میخواستم رها بشم از این درد واسه همین این لحظات رو تاب می اوردم) ... یک شب تا مرز غش کردن رفتم و بدنم بیچاره م تنش و لرزش شدیدی رو تجربه میکرد ولی رفتم از احساسم گفتم .. میدونستم اگه بگم دیگه هیچوقت نمیبینمش و واسه همین گفتم و ازش خداحافظی کردم . یادمه منی که همون روزا با اون فشارا سرپا بودم بعد ازاین گفتگو هرکی منو میدید تعجب میکرد و ازم میپرسه چت شده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا رنگت انقد پریده ست .. البته میلی هم به غذا نداشتم ...

جایی که دو پرنده وحشی سرخوردن روی یخ ها و بهش گفتن تو زشتی نمیشه کاری برات انجام داد : یاد خودم و ناکامی هام افتادم... زمانی که فقط ازم انتظار پیشرفت داشتن و من و شخصیتم مهم نبود و وقتی ناکام میشدم تحقیر میشدم و باهام بد رفتار میشد ...گاهی فکر میکردم من سعی میکنم انسان خوبی باشم ولی کسی اینارو نمیبینه...:( وچقدر تلخ بود ...

وقتی جوجه اردک زشت از دست دهقان فرار میکنه و نیمه جان میشه و وارد برکه ی دیگه ای میشه یاد زمانی افتادم که توی رشته و دانشگاهم هرروز فرسوده تر از دیروز میشدم و در نهایت با گریه و خستگی بی نهایت روحی و جسمی و بیماری تیروییدی که خیلی شدید شده بود و حالات بد دیگه دانشگاه رو ترک کردم و گفتم به درک! هیچ چیز از خودم مهمتر نیست( من داشتم نابود میشدم) و این جمله رو مدام تکرار میکردم و برای کسی هم از کاری که کرده بودم توضیح ندادم و توی اتاقم با تنهایی خودم و با سرگردانی زیاد فکر میکردم و فکر... نمیدانستم قراره چیکار کنم؟ فقط در وجودم روزنه ی امیدی رو حس میکردم ( و میگفتم این روزا - این سالهای تلخ همچنان هستن پس این امیدی که در درونم نوید روشنایی رو میده چی میگه این وسط؟؟؟؟؟ ) ... بعد از مدت ها یکی از دوستانم که تفاوت سنی زیادی با من داشت و تجربه های منو داشت بهم گفت سخت نگیر . الان برو دنبال یک رشته ی ساده تا به زندگی عادی برگردی و بعدش برو دنبال کاری که دوست داری و البته میدونم سخته ... اصلا نمیتونستم بپذیرم برم سراغ کاری که فکر میکردم بهش علاقه ای ندارم .... تا اینکه بعد از ۱ سال برادرم بهم پیشنهاد کرد وارد یک رشته دانشگاهی بشم و گفت تو هم خلاقی هم از کودکی به هنر علاقه داشتی (جالبه بدونید من اون زمان دیگه حسی به هنر نداشتم با اینکه در کودکی عاشقش بودم) ... به هرحال من منطقی که فکر کردم و زمانی که داشت دیگه بیهوده خرج میشد تصمیم گرفتم به حرف این دو بزرگوار گوش کنم.
زمانی که جوجه اردک زشت در اب خودش رو قوی زیبایی میبینه یاد این حس همیشگیم افتادم که من هم میخواهم ان دختر ان قوی زیبای درونم رو بیابم و من گریه میکنم بابت اینکه هنوز اون لحظه فرا نرسیده و این حس قو شدنم در نظرم زیباترین حس دنیاست که چیزی فراتر از اون به ذهنم نمیاد باشه.
و من عاشق جوجه اردک زشت - عاشق جاناتان مرغ دریایی هستم و این شعر که میگه:
می خواهم از اقیانوس عبور کنم - با پرندگان پرواز کنم
از هرآنچه که دیده ام بگذرم و به سمت ناشناخته ها بروم

می خواهم عضو کمپین بشوم
ممنون

سلام وقتتون بخیر میخواستم در کمپین رهایی از غم شرکت کنم اما موفق نشدم زمانش گذشته و ظرفیتش تکمیل شده درسته؟ من عضو هم هستم تو این سایت؟ چیکارباید بکنم.

سلام هنوزم برا ثبت نام وقت هست؟راهنمایی کنید لطفا

میخواهم عضو کمپین رهایی از غم باشم