به اين‌ها مي‌گوييم سوالات توجيبي. شما هر روز بايد صبح كه از خواب بيدار مي‌شويد اين سوالات را از خودتان بپرسيد و وسط روز هم اين سوال ها را بپرسيد و حتماحتما شب موقع خواب با اين سوالات به جمع بندي برسيد و بعد بخوابيد!

سوالاتي كه بايد در نيمه دوم عمر با آن زندگي كرد!

به اين‌ها مي‌گوييم سوالات توجيبي. شما هر روز بايد صبح كه از خواب بيدار مي‌شويد اين سوالات را از خودتان بپرسيد و وسط روز هم اين سوال ها را بپرسيد و حتماحتما شب موقع خواب با اين سوالات به جمع بندي برسيد و بعد بخوابيد!

چه چیزی در زندگی من بیش از همه فوریت و ضرورت دارد؟ چه چیزی یا چه کسی مالک من است؟ رها کردن چه چیز در زندگی برای من از همه چیز دشوارتر است؟ کجاها در زندگی بیش از همه احساس می‌کنم گیر کرده‌ام؟ قبل از آن‌که بمیرم (مهم‌ترین کاری که قبل از مردن باید انجام دهم چه کاری است؟)

این‌که به دنبال پاسخ‌های هر یک از این سؤالات باشید کاری فوری و ضروری است چراکه این سؤالات به شما کمک خواهند کرد که پاسخ منحصربه‌فردتان را به بزرگ‌ترین معمای زندگی‌تان کشف کنید: «من چه کسی هستم؟»

پاسخ به اين سوالات به این دلیل فوریت دارد که من معتقدم اگر ما تبدیل به یک فرد خاص و منحصربه‌فرد نشویم، در این صورت نقض یکی از اهداف بزرگ‌تر «نظام هستی» رخ داده است.

تصور کنید جهان چگونه می‌شد اگر عیسی(ع) از قرار ملاقات الهی‌اش به درون بیابان‌های جودا می‌گریخت یا اگر سیدارتا گوتاما(بودا) به کاخ برمی‌گشت و هرگز در مورد چیزهایی که دیده بود و احساس کرده بود یک کلمه هم نمی‌گفت چه اتفاقی می‌افتاد.

پرسيدن اين سوالات موجب مي‌شود با رها کردن روش‌های قدیمی که گاه می‌تواند شدیداً غیرقابل تحمل شودرا كنار بگذاريم و فضا را برای چیزی غنی‌تر، نیرومندتر و حیات‌بخش‌تر باز می‌کنیم. این فردِ گسترش‌یافته و این "خود برترِ" فردی‌شده كه ماحصل پاسخگويي هر روزه به اين سوالات است موجب مي‌شود ما تبدیل به گنجینه‌ای برای جهان شويم.

البته صددرصد هم مهم نیست که حتماً پاسخ‌های آنی به سؤالات بالا پیدا کنیم. آنچه مهم است این است که با این سؤالات زندگی کنیم.

ریلکه به‌زیبایی در کتابش با عنوان "نامه‌هایی به یک شاعر جوان" می‌نویسد: "نسبت به آنچه درون قلبت حل نشده است صبور باش و تلاش کن عاشق خودِ سؤالات باشی. اکنون به دنبال پاسخ نباشی چراکه به شما داده نخواهد شد.. نکته این است که با هر چیزی زندگی کنیم. نکته این است که با سؤالات زندگی کنیم."

پاسخهاي شما هر روز به اين سوالات متفاوت خواهد بود. اين همان زنده بودني است كه تجربه مي‌كنيد و اگر اين سوالات را از خود نپرسيد و به دنبال جستجوگري نباشيد، يعني مرگ را هر روز داريد تجربه مي‌كنيد.

این سوالات كه هر روز منتظر پاسخ ماست، مهم‌ترین فراخوان ما براي داشتن زندگی است كه در مسير تكامل قرار دارد.